Thursday, June 19, 2008

အလြမ္းျမိဳ႕

ေအာ္
သစ္တစ္ပင္ အကိုင္းအခက္
ဖားဖားရင့္ေရာ္မွ
ေနရာမွားစိုက္မိမွန္း ငါသိေတာ့တယ္၊
ငါ့ေရွ႕က ျပိဳ႕ပ်က္စီးေနတဲ့
အခ်စ္ျမိဳ႕ရုိးတံတုိင္းႀကီး
ေျမစာျမက္ျဖစ္ေနတဲ့ နလံုးသားကိုေတြမွ
သစ္တစ္ပင္ရွင္သန္ရာအရပ္
ဟုိေတာအုပ္တန္းဟာ
အလြမ္းျမိဳ႕တဲ့ ။

Monday, June 9, 2008

ႏွင္းဆီးရိုင္းခင္တန္းနံေဘး၀ယ္

က်ေတာ္က မိသားစုအတြက္ဆိုရင္ ဘာမဆိုလုပ္ႏိုင္တယ္။ မိသားစုေတြ ရယ္ေမာသံေတြကို အျမဲတမ္းၾကားရဖို႕အတြက္ က်ေတာ္အင္အားေတြကို က်ေတာ္ထုပ္လုိ႕ရသေလာက္က်ေတာ္ သံုးတယ္။ က်ေတာ္က အသံလြင့္ဌာနတစ္ခုမွာ ေနာက္ခံအဆို ေတာ္လုပ္တယ္ ၊ ျပီးေတာ့ သရွပ္ေဆာင္အရံတစ္ေယာက္ အျဖစ္လညး္က်ေတာ္လုပ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ္က အ၀တ္ အစားသန္႕သန္႕ျပန္႕ျပန္႕ျဖင့္ ရႈပ္ျမင္သံၾကားဖန္သားျပင္ေပၚ ေတြႏိုင္ေပမယ့္ ၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ျခံေစာင့္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ေတြ ၾကရပါလိမ္မယ့္ ၊ အိမ္ဆိုတာ က်ေတာ္အတြက္ အိပ္ရုံေလးဘဲ မိသားစုမွာ ဘာေတြလုပ္ေန ၾကသလည္းဆုိတာ မသိေပမယ့္ က်ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူ ေတြအတြက္ ဘာေတြလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာကို က်ေတာ္သိတယ္၊ က်ေတာ္ဘ၀က တစ္ေနကုန္အသံလြင့္ရုံမွာ အခိ်န္ကုန္ရျပီး ညဆိုရင္ဇတ္ညႊန္းဖတ္ရတယ္ သရုပ္ေဆာင္က်င့္ရတယ္၊ နားရက္ေတြမွာေတာ့ သရုပ္ေဆာင္အလုပ္ကို ကားရိုက္ရာ ေနရာ ေတြကို က်ေတာ္သြားရိုက္ေနရတယ္။ ဒါဟာက်ေတာ္ဘ၀ဘဲ။ က်ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က က်ေတာ့သားေလးဘဲ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလးစာေကာင္းေကာင္းတတ္သြားဖို႕ဘဲ ေလ…

ငါ့အေဖက ငါ့တို႕အတြက္သိပ္ကိုပင္ပန္းခံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ငါ့တို႕က ဘယ္ေတာ့မွအေဖကို နားပူနာဆာမလုပ္ဖူးၾကဘူး၊ ငါဆီမွာလည္းလိုခ်င္တာဘာမွမရွိဘူး။ အ၀တ္အစားဆိုရင္ ငါ့အေဖဟာေတြပဲ ငါ၀တ္တယ။္ အေဖကသရုပ္ေဆာင္ဆိုေတာ့ အျမဲ၀ယ္၀တ္ရတယ္ေလ ၊ဒီေတာ့ ငါက သီးသန္႕၀ယ္၀တ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ ဒါေၾကာင့္င့ါပံုစံက လူၾကီးလုိ အျမဲ လက္ရွည္နဲပုဆိုးအကြက္နဲေလး သူငယ္ခ်င္းၾကားထဲမွာ ငါကလူအၾကီးတစ္ေယာက္လုိပံုစံမ်ိဳးေလး ဘာျဖစ္လည္း ငါဂရုမစိုက္ပါဘူး၊ တစ္ခါတေလအေဖကို ျခံေစာင့္ပံုျမင္ရတာတို႕ ၊ လူၾကီးတစ္ေယာက္ေနာက္ အိတ္ေတြဆဲြလိုလိုက္ေနတဲ့ ဇတ္လမ္းေတြကိုျမင္ရရင္ ငါအမဆုိိငိုဖူးတယ္။ အိမ္မွာအေဖက အိမ္ဦးနတ္ဟ ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိမ်ဳီးျမင္ရေတာ့ငါလညး္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ငါတို႕အေဖပါတဲ့ကားဆိုရင္လံုး၀ကို မၾကည့္ဘူး။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့အေဖက ငါတို႕အတြက္ ေတာ့ အဖုိးအျဖတ္ႏုိင္ပါးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါေလးပိုက္ဆံျမန္ျမန္ရွာခ်င္ျပီး ဒီေက်ာင္းျပီးရင္ ငါႏုိင္ငံျခားကိုသြားေတာ့မယ္။ ဒါဆိုအေဖနားလို႕ရျပီေလ ငါျမန္ျမန္လူတစ္လံုးျဖစ္မွ ဟ သားတစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ အားလံုးက ငါ့ေခါင္းေပၚမွာပဲဟာ…

သူဘ၀အေၾကာင္းေတြကို မေန႕ညက က်မကိုရင္ဖြင့္ျပသြားတယ္၊ က်မတို႕ျမင္တာနဲအလြဲၾကီးလြဲေနတဲ့ သူဘ၀ေပါ့ က်မထင္ခဲ့တာကအေတာ္အတန္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္၏ သားတစ္ေယာက္ လိုပဲ ျမင္ခဲ့ၾကတာကို။
ေဟး ဒီမွာေရႏွစ္ေနတယ္ ဒီမွာေရႏွစ္ေနတယ္ ကယ္ၾကပါအံုး ၾကားလို႕လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခ်ာင္းေလးေသးေသးေလးထဲမွာ ေရကစားေနတဲ့လူတစ္၀က္ေလာက္ေရႏွစ္ေနတာ ဘုရားဘုရား ေႏွာက္ေနသလားလို႕ ထင္ရေအာင္ကို အတြဲလိုက္ ေရစီးႏွင့္ပါသြားၾကတယ္ေလ ၊ ေခ်ာင္းေကြ႕ေလးဘက္က ေရကသိပ္ကိုႏွက္ေနတာ ဘယ္သူမွမသိဘဲ ေရစီးကျပင္းေတာ့ ကစားရင္ ေျပးရင္ ေျခေခ်ာ္ရာကေန တစ္ေယာက္ႏွစ္တယ္ လက္ကတြဲျပီးကစားေနတာေတာ့ ေဘးကႏွစ္ေယာက္လိုက္ႏွစ္တယ္ ၊ ဘယ္သူမွေရမကူးတတ္ေတာ့ အေၿခေနက ဆိုးကုန္တယ္ေလ၊ ထေျပးျပီး အနားကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာနဲတျခားႏွစ္ေယာက္ေရထဲကိုဆင္းသြားတယ္ ေရကထင္တာထက္သန္တယ္ နက္ေနတယ္ ေရကေအာက္ကိုဆြဲတာ ဆင္သြားတဲ့လူေတြ သိ လိုက္တယ္လို႕ ေနာက္မွသူတုိ႕ေျပာျပၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ကမ္းေပၚကိုဆြဲတင္ေပးလိုက္ရင္ ဆရာနဲတစ္ေယာက္ႏွစ္သြားတယ္။ က်မဘုရားတလိုက္တယ္ ခဏေနေတာ့ ဆရာေပၚလာတယ္ ။ ဆရာက ကမ္းကသစ္ပင္ျခံႏြယ္ေတြကိုလက္ဆြဲရင္ ကမ္းေပၚကို ႏွစ္ေနသူေကာ သူေကာထက္လာတယ္ သူမဟန္ေတာ့ဘူး ကမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႕ဆရာသတိလွစ္သြားတယ္ ။ ဘယ္သူက်န္ေသးလည္း ဘယ္သူက်န္ေသးလည္းလို လူတိုင္းကို လုိက္ရွာၾကတယ္ မဟုတ္ေသးဘူး တစ္ေယာက္က်န္ေနေသးတယ္ ေရေအာက္မွာ တစ္ေယာက္ က်န္ေနေသးတယ္။ ဆင္းၾကပါ ဆင္းၾကပါအံုး တစ္ေယာက္က်န္ေသးတယ္လုိ ေအာ္ၾကရင္ က်မတုိ႕ေရေအာက္ကို လွမ္းၾကည္ေပမယ့္ ဘာမွမျမင္ရေအာင္ ေရၾကည္ၾကည္ေတြက ေနာက္ကုန္ေနတာကို ေရမႊာေတြ တလွမ္တလွ်ား ေရေအာက္တစ္ခုလံုးကိုျပည့္လုိ ။ဘယ္သူမွမဆင္းရဲၾကေတာ့ဘူး ဘယ္သမွ ဆင္းႏုိင္တဲ့အင္အားမရွိၾကေတာ့ဘူး ရြာခံသားတစ္ေယာက္ေရထဲကိုဆင္သြားတယ္ သူကေျပာတယ္ ဒီေခ်ာင္းကသိပ္နက္တယ္တဲ့ ခဏေနေတာ့ ဒီလူ သတိလွစ္ေနတဲ့ က်မသူငယ္ခ်င္းကို ေတြလာတယ္ ေရေပၚကိုေရာက္တာနဲ လူအားလံုးတျခားလူေတြကိုထားျပီး သူကိုသတိရဖုိ႕ တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ အားလုံုးလုပ္ၾကပါတယ္။ က်မေရေအာက္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ တကယ္လို႕က်မသာေရကူးတတ္ခဲ့မယ့္ဆုိရင္ က်မဒီေလာက္ခံစားရလိမ့္မယ္မထင္ဘူး ခုေတာ့ လူတစ္ေယာက္ေရထဲမွာ ကူရာမဲ့ေနပါလ်က္ ဘာမွလုပ္ေပးလုိမရတဲ့ခံစားခ်က္က သိပ္ကိုဆုိး၀ါးလုိက္တာ။
က်မတျခားကမ္းတစ္ဖက္ကိုေရာက္ဖို႕အတြက္ သစ္လံုးတံတားေလးရွိရာကိုေျပးသြားခဲ့တယ္။ ေတာနက္ၾကီးထဲ ေခ်ာင္းစပ္စပ္နံေဘးကိုေပ်ာ္ပြဲစားထြက္လာမိၾကတဲ့ က်မတို႕အျဖစ္လား၊ ေရထဲကိုဆင္းကစားၾကတဲ့ သူတို႕အျပစ္လား၊ က်မမသိေတာ့ဘူး က်မသိတာက ဟုိဖက္ကမ္းစပ္ကုိ ေရာက္ဖို႕အတြက္ ဟို႔ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီးကို ေျပးေနမိတယ္ သစ္ပင္ေျခာက္တစ္ပင္ကို ကူးဖုိ႕တံတားသဖြယ္ လုပ္တားေပးမယ္ ေတာ့နက္ထဲ လူကူမပါဘဲ က်မလာတံုးက မကူးတတ္ခဲ့ပါဘူး။ ခုေတာ့ က်မေဇာကပ္ေနလို႕ထင္တယ္ ေျပးရင္းလႊားရင္ျဖတ္ႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ေနာက္မွသိရတာက တံတားေလးေနရာကလူငါးျပန္စာနက္ပါသတဲ့ ဒီေခ်ာင္းကေလးက ႏွစ္တုိင္းဧည့္သည္ေတြ ေရႏွစ္ေသပါသတဲ့ေလ။ သူတို႕နားကိုေရာက္ေတာ့ က်မ ရင္ဘတ္ကို ကပ္ျပီး နားေထာင္ၾကည့္တယ္ က်မသူ႕ရင္ဘတ္ကေလးေႏြးေနတာကို စမ္းမိတယ္ ေရဒီေလာက္ေအးတာ ရင္ဘတ္ေႏြးေနတယ္ ေဆးရံုျမန္ျမန္ပို႕လို႕ က်မတို႕ေအာ္ရင္ ကားရွိရာကိုေျပးၾကပါတယ္။ လယ္ကြင္းႏွင့္ ေခ်ာင္းစပ္က ဆယ္ငါးမိနစ္ေလာက္ သူကိုသယ္ရတယ္ မိန္းကေလးအမ်ားစုျဖစ္တာရယ္ ေရႏွစ္ေနသူေတြက ပါသလို ေရထဲကိုဆင္းထားလို ဘယ္သူမွလည္း အားမရွိေတာ့တာကတစ္ေၾကာင္း ဆရာလည္း သတိလွစ္ေနဆဲမို႕က်န္ခဲ့တာကတစ္မ်ိဳဳးနဲ ခရီးမေရာက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ က်မ တို႕လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ သူတစ္ကိုယ္လံုးကို ဖက္ထားၾကတယ္ ဘုရားစာေတြရြတ္ၾကတယ္ နတ္လည္းတတာဘဲ ငိုတဲ့သူကငို ျဖစ္ေနလုိက္ၾကတာ က်မတသက္ဘဲ ဒီအျဖစ္က အဆုိးဆံုးဘဲ။ သူ၏ကိုယ္ေလးကေတာ့ေႏြးေနပါတယ္။ နာရီ၀က္ေလာက္က်မတို႕ ေဆးရုံကိုေရာက္ဖုိ႕ စီးသြားတဲ့ကားလမ္းမကို က်မတို႕မုန္းလိုက္တာ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ေဆးရုံလမး္ကိုျမင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ က်မအသက္ရုဴးမိတယ္လို ထင္မိတယ္ ။ ေဆးရုံကိုကား၀င္သြားေတာ့ ဆူညံေနတဲ့လူသံေၾကာင္းေဆးရုံေသးေသးေလး ေတာ္ေတာ္ကိုတုန္လႈပ္သြားတယ္ ဧည္သည္ေတြမွန္းသိသာေနတဲ့လူတစ္အုပ္ႏွင့္ လူနာတစ္ေယာက္ေရႏွစ္လာတယ္လိုေအာ္ေနၾကတာကို ဆရာမတစ္ေယာက္အျမန္ေရာက္လာတယ္ မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ေလးလုပ္ျပီး သူကက်မကိုေျပာလိုက္တယ္ က်မကအနီးဆံုးလူျဖစ္ေနတာကို ညီမတို႕သူငယ္ခ်င္းက အသက္မပါလာဘူးတဲ့ က်မဆရာမလက္ကိုတင္းတင္းၾကီးကိုင္းရင္ ေျပာလိုက္တယ္ မဟုတ္ဘူး သူလက္ကဒီမွာေႏြးေနေသးတယ္ ေႏြးေနတာေတြလားလိုေျပာေတာ့ ေသတာမၾကာေသလို႕ပါတဲ့ အိုဘုရားသခင္ ဒီေန႕ ေန႕ခင္းက်မ မ်က္လံုးေအာက္မွာ က်မလက္ေပၚမွာ က်မသူငယ္ခ်င္း သိပ္ကို ဘ၀သိတတ္တဲ့သားလိမ္မာေလး အသက္ေပ်ာက္သြားတယ္ လူတစ္ေယာက္အသက္ကို ကယ္ဖို႕အတြက္ သူအသက္ကိုေပးသြားတယ္။ ဒါဘဲက်မသိခဲ့ေတာ့တယ္ ။ သိပ္လွတဲ့ ႏွင္းဆီ းရိုင္းခင္တန္းနံေဘးေလးနားမွာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရးထြက္ေပါက္နံေဘးေလးနားမွာ ေတာနက္နက္ လူသူကင္းေ၀းအရပ္ဆီမွာ ေလ က်မမသိတဲ့ လွ်ိ၀ွက္ခ်က္ေတြရွိပါသတဲ့...

Monday, June 2, 2008

အဘူဒါဘီႏွင့္က်မ၏အေတြ႕အၾကံဳေလးမ်ား

တစ္ႏွစ္ခြဲေက်ာ္စြန္းစြန္းေလး က်မဒီျမိဳ႕ကေလးမွာေနထို္င္ခဲ့ျပီးေနာက္ ဒီျမိဳ႕ကေလး၏ လူခ်မ္းသာ အသိုင္းအ၀န္း ဘယ္လုိရွိတယ္ ဆိုတာကို က်မသိပါတယ္။ လူလတ္တန္းစား၏ အက်င့္စရိွက္မ်ား အမႈအက်င့္မ်ား ႏွင့္ ျမိဳ႕ျပႏွင့္ေ၀းေ၀းက လက္က်န္ေဒသခံ လူတစ္ခ်ိဳ႕၊ ေဒသခံမဟုတ္သည့္ လူမ်ဳိးျခားအက်င့္စရွိက္မ်ားကို က်မေကာင္းေကာင္းသိခဲ့ပါတယ္။ အထူသျဖင့္ တစ္ေန႕ကုန္ တစ္ေနခန္း ေတြ႕ဆံု ေနရတဲ့လူမ်ဳိးေတြက နည္းမွမနည္းတာကို ၊ ဒါေပမယ့္ အာရပ္ေစာ္ဘြားမ်ားမိသားစုကိုေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္းႏွစ္ၾကိမ္သာ က်မေတြ႕ ဆံုခြင့္္သာ ရခဲ့ပါတယ္။
တစ္ေန႕ကေတာ့ ေစာ္ဘြားဘုရင္၏သမီးေတာ္ ႏွစ္ႏွစ္သမီးကေလး ေစ်း၀ယ္ထြက္ျခင္းေပါ့ေလ ကေလးမေလးကို လူၾကားသူၾကားထဲ ထိေတြေစတဲ့သေဘာ ေစ်း၀ယ္ထြက္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လူသူကင္းရွင္းတဲ့ ေန႕ရက္ကေလးမနက္ပိုင္းအခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ကေလးမေလးငယ္ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ဆုိင္ထဲကို၀င္လာပါတယ္။ ကေလးမေလးက ကေလးၾကိဳက္တဲ့ေရာင္စံုကေလး အလွဆင္ ေကာင္တာကို တန္းေျပးပါတယ္။ အျဖဴေရာင္အထက္ေအာက္ဆင္တူ၀တ္ထားတဲ့ အမ်ဳိးသမီးႏွစ္ေယာက္ ကေလးမေလးေနာက္ကို တထပ္တည္းေျပးလုိက္လာပါတယ္။ ေနာက္ထပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ထားတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ကေလးမေလးကို စကားေလး ေတြလုိက္ေျပာလိုက္ သူကေလးလုပ္သမွ်ကို vedio လုိက္ရိဳက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ထပ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လညး္ ပစၥည္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို သယ္ထားေသးေတာ့ ဆရာမႏွစ္ေယာက္ နာနီႏွစ္ေယာက္အျပင္ အျဖဴေရာင္သန္႔သန္႕အာရပ္၀တ္စံုမ်ား၀တ္ထားေသာ ခမ္းခမ္းနားနား လူၾကီးသံုးေယာက္လည္းပါေသးတယ္။ ကေလးမေလးထိသမွ်ကို နာနီေတြက လိုက္ေကာက္တယ္ ျပီးေတာ့ေကာင္တာေပၚ လိုက္တင္ ေပးၾကတယ္ နာနီေတြ ၀ယ္သမွ် လူၾကီးသံုးေယာက္က ပိုက္ဆံလိုက္ရွင္းေပးၾကသည္။ က်မၾကည့္လိုက္ေတာ့ကေေလးမေလးက ျမင္သမွ်ကို လုိုက္ဆြဲခ်ေနတာပါ ဒီပစၥည္းေတြက ဒီကေလးအတြက္တကယ္ကို လိုအပ္တာတစ္ခုမွမပါဘူး၊ သူကေလးအေမကေတာ့ သူကေလးအတြက္ ဆိုင္ထဲရွိသမွ်ကို အကုန္လိုက္၀ယ္ေနပါေသးတယ္။ အိုဘ၀ဘ၀ ဘယ္လိုလူေတြလည္းလို႕က်မေတြးေနမိပါတယ္။ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္နဲ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္အတြက္ အကူ(၇)ေယာက္လိုပါသတဲ့ က်မသူတို႕၀ယ္သမွ်ကို လိုက္ၾကည့္ေနရုံ ထက္ အံ့ၾသမွင္သက္ျဖစ္ေနရုံထက္ သူတို႕သံုးသြားတဲ့ေငြေတြကို ႏွေျမာေနမိပါတယ္။ ဘာမွအသံုးမ၀င္တဲ့အရာေတြအတြက္ သူတို႕ေငြေတြကို သံုးသြားတယ္။ က်မလစာတစ္လစာေလာက္ကို ခဏအတြင္းသူတို႕သံုးသြားပါတယ္။ မန္ေနဂ်ာကို က်မတုိးတုိးေလ း မျပန္ခင္ေလးေမးလုိက္တယ္ ဒီမနက္က၀ယ္သြားတာ ဘယ္သူေတြလည္းလုိ႕ေမးေတာ့ she is princess from palace တဲ့ ။
ေနာက္တစ္ေခါက္ကေတာ့ လူေတြကိုက်မမျမင္လုိက္ရဘဲ သူတို႕ေစ်း၀ယ္ျခင္းေပါ့ေလ။ လူၾကီးတစ္ေယာက္ ဆုိင္ထဲကို၀င္လာတယ္။ ၂-ႏွစ္ကေလးအရြယ္ အတြက္အ၀တ္ေတြ လိုခ်င္တယ္လိုေျပာတယ္။ သူကို အစမ္း၀တ္ၾကည့္ေပးဖို႕တစ္စံုတစ္မ်ိဳးလုိခ်င္တယ္တဲ့ ယူသြားလိုရမလားေမးေတာ့ က်မကေျပာလိုက္တယ္ ရတယ္ ပိုက္ဆံရွင္းသြား မလိုခ်င္တာကို ျပန္လာေပးလိုေျပာေတာ့ အိုေကတဲ့ မင္းၾကိဳက္တာေတြကိုေရႊးထားပါ၊၆-ႏွစ္သမီးကေလးအတြက္လည္းမင္းေရႊးထားလိုက္ပါတဲ့မင္းျပီးရင္ ငါဖုန္းကို လွမ္းေခၚလုိက္တဲ့ ၊ က်မလည္း တစ္ဆုိင္လံုးမွာရွိတဲ့အ၀တ္းေတြကို အ၀တ္တန္းအျပည့္ ေရႊးလုိက္တယ္ မန္ေနဂ်ာကလာေျပာသြားတယ္ တဆုိင္လံုးမွာ ေကာင္းတာရွိသမွ်ကို ေရႊးေပးလုိက္တဲ့ အထည္၁၀၉ ထည္ျဖစ္သြားတယ္ ကေလးလို႕မယ့္အရာအားလံုးက်မေရႊးလိုက္တာ ဖိနပ္ ၊ ေျခအိပ္၊ ည၀တ္အိပ္ အကုန္ပါဘဲ ၊ အ၀တ္တန္း၂-တန္းျဖစ္သြားေတာ့ က်မသိပ္ကိုမသင္ခါေတာ့ဘူး ။ ဒီလူ ငါ့ကို လာဒုကၡေပးတာလား မအားရတဲ့ၾကားထဲမွာ အလုပ္ပိုျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ဖုန္းဆက္ျပီးဆဲဖို႕က်မ တာစူထားလိုက္တယ္ ။ အားလံုးအဆင္သင့္ျပင္ျပီး ဖုန္းေခၚလိုက္ ေတာ့ ဒီလူေရာက္လာတယ္ နည္းနည္းမ်ားသြားမလာလိုထင္ျပီး က်မက ရွင္းျပတယ၊္ ကေလးအတြက္ ေႏြရာသီႏွင့္သင္ေတာ္တာ အားလံုးလိုအပ္တာမွန္သမွ် ကို ငါထည့္ေပးထားတယ္ မလုိခ်င္တာကို လာျပန္ေပးပါ လို႕ေျပာေတာ့ အိုေက ဘယ္ေလာက္လည္းလိုသာ တန္းေမးတယ္ က်မတြက္လုိက္ေတာ့ ေဒၚလာ ၄၀၀၀ ၀န္းက်င္က်တယ္ ။သူကဘာမွမေျပာဘဲရွင္းေပးသြားတယ္ ။က်မ ေတာ္ေတာ္ကို တုန္လႈပ္သြားတယ္ ဘုရားသခင္ ဘာမွတန္ဖိုးၾကီးတဲ့အ၀တ္အစားတစ္စံုမွမပါဘဲ ေႏြရာသီ၀တ္စံုေလးအတြက္ ကေလးႏွစ္ေယာက္အေပၚ ဒီေငြကိုသံုးသြားေတာ့ ဒီလူကဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာလို႕လည္း ဘယ္သူလည္းသိလားလို႕မန္ေနဂ်ာကိုေမးေတာ့ ဘုရင္အမ်ဳိးေတြျဖစ္မွာ ေပါ့တဲ့ ဒီလူကေတာ့ သူတို႕ေစ်း၀ယ္ခို္င္းလုိက္တာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ေပါ့။ လူတစ္ခ်ဳိ႕ အရိုးမ်ားသလည္း ေခ်းခါးသလည္း နင္တုိ႕ဆိုင္က ဘာေၾကာင္းဒီေလာက္ေစ်းမ်ားရသလည္း၊ စိန္ကြပ္ထားလုိလား၊ အဂၤလန္မွာေတာင္ဒီေလာက္ေစ်းမၾကီးဘူးဘာေၾကာင္း ဒီမွာ ေစ်းၾကီးရသလညး္ ၊ အထူးေစ်းေပးပါ၊ တစ္မ်ိဳးမဟုတ္ တစ္မ်ဳီးက်မတို႕ဦးေနာက္ကို စားျပီးမွ ၀ယ္တတ္တဲ့လူမ်ီဳးေတြေၾကာင့္း က်မ အလြန္ကို စိတ္ပ်က္မိေပမယ့္ ဒီလိုလူေတြသာေစ်းအျမဲ၀ယ္ရင္လည္း customer service ဆိုတာ ဘာလည္းလို႕က်မက သာျပန္ေမးရလိမ့္မယ့္ထင္ပါတယ္။ ၾကံဳရဆံုရလူဘ၀တဲ့ ဒါမ်ိဳးေတြ လည္းရွိတတ္ပါလားေနာ္လို႕ best of the month ဆုကို က်မဘာမွမလုပ္ရဘဲ ရခဲ့ပါေတာ့တယ္.အေကာင္းဆံုး best customer service for one transaction တဲ့ big bill ေပါ့ ရယ္ရတယ္ေနာ္ ေအာ္ေလာကေလာက