ဘာအေၾကာင္းေလးမ်ား ဒီအပတ္အတြက္ ေရးေပးရမလည္းဆိုျပီး ေခါင္းစဥ္ေတြ အမ်ားၾကီး ေတြးမိခဲ့ေပမယ့္ စိတ္တုိင္းမက်ခဲပါဘူး။ ကိုယ္တုိင္စိတ္ဘ၀င္မက်တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို ဆက္ေရးဖုိ႔မေတြးဘဲ ေစတနာဆိုတဲ့ ရင္ဘတ္ထဲကလာတဲ့ ခံစားမႈေလးကို ရင္းျပီး လက္ရွိဒူဘိုင္း ေရာက္ ျမန္မာမ်ား၏ လူက်င့္၀တ္ လူအသိုင္းအေၾကာင္းေလးကို ေရးဖို ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္….
အေ၀းေရာက္ျမန္မာမ်ား တစ္ရပ္တျခားမွာ ဘယ္လိုေနထုိင္ရွင္သန္ေနရတယ္။ ဘယ္လိုအျဖစ္ပ်က္ကေလးေတြ ရင္ဆိုင္ခါးစီးခံေနရတယ္၊ ဘယ္လိုမ်ိဳး အျဖစ္ပ်က္ကေလးမ်ား အမွတ္မထင္ မလြဲသားဘဲ ၾကံဳေတြ႔ေနရတတ္တာေလးေတြကို သိေစခ်င္ပါတယ္….
ျမန္မာျပည္က မိသားစု၀င္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ တစ္တုိင္းတစ္ျပည္ကိုေရာက္သြားထြက္ သြားၾကျပီးဆိုရင္ ျမန္မာျပည္က မိသားစုေတြ ၀မ္းသာဂုဏ္ယူတတ္ၾကပါတယ္။ ဟုတ္တာေပါ့ရွင္ ကိုယ္ျပည္ထက္သာမယ္ ၀င္ေငြေတြပိုေကာင္းမယ္ အသိညဏ္ဗဟုသုတေတြ ပိုတိုးတက္လာမယ္ဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။ နုိင္ငံတကာ ႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရမယ္၊ လူအခြင့္အေရးဆိုတာကို က်မတိုမ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ ခံစားလာရတာကို သိပ္ကိုေကာင္းတာေပါ့။ မိသားစုကိုလည္းေထာက္ပံ့ေက်းဇူးဆပ္ရသလို ကိုယ္ဘ၀ရပ္တည္မႈဟာလည္း ပိုျပိးခိုင္ခံ့လာတယ္ ။ ကိုယ္ကိုကိုယ္လည္း ပိုျပီး ယံုၾကည္မႈေတြတုိးတက္လာတယ္။ ေျပာရဲဆိုရဲ ရွိလာတယ္ဆိုတာေတြကေတာ့ ဟုတ္တာေပါ့ရွင္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီရဲ တစ္ဖက္မွာ တစ္ခ်ိန္က က်မတိုမသိခဲ့တဲ့ ေၾကာက္စရာေကာင္တဲ့ အေျခေနေတြဆိုးၾကီးေတြကို ရင္ဆိုင္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတယ္ရွင္။ ဒါေတြအားလံုး က်မ နုိင္ငံျခားကိုေရာက္ျပီး ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳမွ ယုံၾကည့္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္ပ်က္ကေလးေတြပါ။
အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္က မိသားစု၀င္ေတြ ဘယ္လုိမွ ေတြးျပီး ကိုယ္ခ်င္းဆာနာ နာလည္းေပးနုိင္မွာ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြေပါ့ရွင္… တစ္ခ်ိန္က က်မတုိေတြ ကိုယ့္မိကိုယ္ဖ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာထဲမွာ ေနခ်င္သလို႔ ေနခဲ့ၾကတယ္။ စားခ်င္သလို စားျပီး ေန ခ်င္သလို ထင္တုိင္းက်ဲေနခဲ့ၾကတယ္ရွင္။ လူအဆင့္အတန္းေတြ လူ႔က်င့္၀တ္ေတြဆိုတာ မိဘေတြနဲ႔႔ပဲ ဆုိင္တယ္လို က်မတို႔ ေတြးခဲ့ၾကတယ္ေလ။ မိဘေျပာသမွ် နားပူတယ္လို႔ ေနာက္ကြယ္မွာေျပာၾကတယ္။
နားမပူတဲ့ေနရာကို ေရာက္ျပီးဆိုေတာ့လညး္ မိဘေတြကြယ္ရာ မွာ က်မတို႔ေတြ႔ ထင္ရာစိုင္းၾကေတာ့တာပါဘဲ။
တခ်ိဳ႔မိဘေတြကို့ယ္၌ သားသမီးေတြကို အလိုလိုက္ အၾကိဳက္ေဆာင္ျပီး ထင္သလို ထားတတ္ၾကတယ္။ လူေနမႈအဆင့္အတန္း စည္းမ်ည္းစည္းကမ္းေတြ ကိုယ္က်င့္သိကၡာေဘာင္ေတြကို သားသမီးေတြ တတ္သိနားလည္းေအာင္ သင္ၾကားဖို႔ အခ်ိန္ေစာေနတယ္လို ျမန္မာမိဘေတြက ေတြးမွတ္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ တစ္နယ္တစ္ရပ္က လည္းေရာက္ေရာ ျပသာနာေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ရင္ဆုိင္ရၾကေတာ့တာပါဘဲ ။
က်မတို႔တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳးက တစ္သီးပုဒ္ကလေနထုိင္လာခဲ့တဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ အစားအေသာက္ ေနထုိင္ပံု စရိုက္ေတာ္ေတာ္မ်ားက အားလံုးမွာတူညီၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေဒသအလိုက္ အရပ္အလိုက္အစားအေသာက္ ေနထုိင္ျပဳမႈပံုခ်င္း တူညီေတာလည္း ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲေပါ့ရွင္။ ျမန္မာဆိုရင္ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုျပီးေကာက္ခ်ဆြဲလုိက္ၾကတာ ခံၾကရတယ္ ။ တကယ္ေတာ့လည္းဟုတ္တယ္ ျငင္းလို႔မွမရတာေလ။
ဒီမွာက်မတို႔ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုနွင့္ ေတြ႔ဆံုရတဲ့အခ်ိန္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီး ကို ၾကံဳေတြ႕ၾကရတယ္။ ဘယ္သူမွ အရမ္းကို ခ်မ္းသာတဲ့အသိုင္းအ၀န္းထဲက ေရာက္လာၾကတာမဟုတ္ေတာ့လည္း မသိၾကဘူးေပါ့ရွင္။ က်မဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ အရမ္းကို ေခတ္မွီတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္၊ အ၀တ္ေလ်ာ္စက္ေတြ ႏွင့္ ေနလာခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ။ ဒီကို ေရာက္စတံုးက သူမ်ားေတြၾကားထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သတိထားျပီးေနထုိင္ရတယ္။ ဒါေတာင္ ေျပာခ်င္တဲ့လူေတြကမ်က္လံုးေတာက္ေထာက္ျပီး ၾကည့္ေနၾကတာ။ အေမႊးတုိင္ဆုိတာ ျမန္မာျပည္မွာတံုးက ဘုရားပူေဇာ္တဲ့ သိီးသန္႔ အရာအျဖစ္သာ သတ္မွတ္ထားခဲ့တာ တျခားဘယ္လို သံုးရမွန္း က်မတကယ္ကို မသိခဲ့ပါဘူး။ ဒီကိုေရာက္မွ ဟင္းခ်က္တဲ့အခါ အန႔ံအသက္ေတြ အျပင္ကို မကူးေအာင္ ထြန္းၾကမွန္ အ့ံၾသစြာၾကံဳေတြဖူးရပါေတာ့တယ္။ လူမ်ိဳးျခားတုိင္းအစားေသာက္ အနံ႔အသက္ေတြက လူတစ္ဖက္သားကို ဒုကၡေပးမွန္း က်မတိုျမန္မာေတြ မသိနုိင္ၾကပါဘူး။
ဒါတင္ဘဲလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ။ ျဖစ္သလို ေနထုိင္လာတဲ့အက်င့္ အဆင္ေျပသလို ေနထုိင္လာတဲ့အက်င့္ ေရာင့္ရဲစြာေနထုိင္လာၾကတဲ့အဆင့္အတန္းေတြက ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုအတြက္ေတာ့ ဂုဏ္ယူစရာလို ထင္ထားခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တုိင္းတပါးသားေတြ ၾကားခဲ့ ၾကံဳသလိုေနထုိင္ၾကတဲ့ က်မတိုအေပၚမွာ အဆင္တန္းမရွိဘူးလို႔ ေတြးထင္တတ္ၾကပါတယ္။ ရွိတာေလးစုျပီး ျဖစ္သလို စုစားၾကတာကို အဆင့္တန္းမရွိဘူးေပါ့ေနာ္ တခ်ိန္က က်မတို ျမန္မာျပည္ထဲက လက္လုပ္လက္စား ကုလားမ်ားအေပၚ အထင္ေသးခဲ့သမွ် ကိုယ္တုိျပန္ခံရတယ္လိုသာ ေျဖသာရံုပဲ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာမိန္းကေလးလူလြတ္ေတြက တကိုယ္ေရ တကာယ ေတြမိုအဆင္ေျပသလိုေနတယ္။ ေယာက်ၤားလူလြတ္ေတြက အိမ္အလုပ္ကိစၥဆိုတာ သူတိုအလုပ္မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ႏွလံုးေလးသြင္း ထားၾကတာကိုရွင္... တျခားလူမ်ိဳးေတြကေတာ့ သူတို႔ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို သူတိုစိတ္အသိညဏ္ အက်င့္ေတြထက္ ပိုျပီးတန္းဖိုးၾကတယ္ေတာ့ ရိုးသားမႈထက္ သန္႔ရွင္းမႈဟာ လူတန္းဖိုး လို က်မ မဆိုလိုခ်င္ပါေသာ္လည္း ဒါမ်ိဳးၾကံဳေတြ႔ေနရပါတယ္ရွင္...
အထူးသျဖင့္ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားအားလံုးအားမဆိုလိုပါ သိုေသာ္ ၾကားျမင္ သိရသေလာက္ ျမန္မာမိ္န္းကေလးမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာသည္ အိီႏၵယမိန္းကေလးမ်ားကဲ့သို႔ ဇကာတင္ေလာက္သည့္ စံမ်ိဳးေလာက္ မထိန္းသိမ္း ထားနုိင္သည့္တိုင္ တျခားလူမ်ိဳးမ်ားနွင့္ တန္းတူ စည္းပ်က္၀ါးပ်က္ အက်င့္ပ်က္ေနေသာ တန္းအထိ မက်ဆင္းသင့္ေၾကာင့္ ေတြးထင္မိပါသည္။ မိရိုးအစဥ္ဆက္ကို ေဖာက္ဖ်က္ခ်င္သည္ဆိုပါအံုးေတာ့ မိဘတို၏ မ်က္နာကိုေတာ့ ေထာက္ထားဖို႔ သင့္ပါတယ္။ မိဘကြယ္ရာမို႔ လူျမင္ကြယ္ရာမွာ ျမန္မာမေလးမ်ား တျခားတျခားေသာ လူမ်ိဳးမ်ား၏ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေနၾကသည္ကို ၀မ္းနည္းမိေတာ့ အမွန္ပါဘဲ။ ထုိထက္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းတာ ေတြ တစ္ခုကေတာ့ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ေၾကာက္ရြံေနရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေစာစီးစြာေရာက္ေနၾကတဲ့ ကိုယ္ေရႊျမန္မာေတြက ကိုယ့္ျမန္မာအခ်င္းအခ်င္း အေပ်ာ္ၾကံ ၾကတဲ့အျဖစ္က လြန္စြာအရုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္လွတယ္လို ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။ ၾကားလိုမွမေကာင္း ကိုယ္လူမ်ိဳးသားခ်င္ ေတြကို ေမာင္ဘြားေတြလို အားကို မရဘဲ ေၾကာက္ရႊံပုန္းေရွာင္ရတယ္လို႔ ၊ ဘယ္နွယ္ ကူညီသလိုလို ေစတနာထားသလိုလို လူမ်ိဴးသားခ်င္းေတြမို႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ခ်င္သလိုလိုျဖင့္ အေရာ၀င္ ကာ သိမ္းပိုက္ဖို႔ နည္းလမ္းရွာေနတဲ့လူေတြက အနား၀န္းက်င္မွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မိန္းမနွင့္ သားသမိီးရွိပါလ်က္ လူပ်ိဳလူလြတ္အသြင္ေဆာင္ျပီး တျပည္ေရာက္ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားကို ဖ်က္စီေစာ္ကား လုပ္ခ်င္တဲ့ ကိုယ္ေရႊျမန္မာေတြကိုလည္း အလြန္ပင္ ေလးစားမိပါတယ္ရွင္။
နုိင္ငံျခားမွာ ေတြ႔တဲ့မိန္းကေလးေတြ႔မို႔ ရည္စားစကားကို လြယ္လြယ္ေျပာ လြယ္လြယ္နွင့္ ခ်စ္သါူျဖစ္ အလြန္အကၽြံ အဆင့္ေတြေရာက္ျပီးဆိုမွ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ကာ ရည္းစားအေဟာင္းကို ေျပးလက္ထပ္တဲ့ ေရႊေတြ႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ကိုလည္း မခ်ိီးက်ဴးဘဲ မေနနုိင္ျပန္ပါဘူးရွင္...အားလံုးကို မဆိုလိုပါဘူး ၊ ကိုယ္ေမာင္ဘြားလို ခင္မင္ၾကတဲ့လူေတြကို မေစာ္ကားပါဘူး ဒါေပမယ့္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ား ေရာက္တယ္ဆိုတဲ့သတင္းကို တစ္ေယာက္တစ္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္း ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေပးျပီး ဖုန္းလိုက္ဆက္၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ အဆင္မေျပရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ဆက္ခိုင္းျပီး အမ်ိဳးခ်စ္ၾကတဲ့ လူေတြကိုလည္း လက္ဖ်ားခါေလာက္ရဲ႕ ။ ဒီထက္ဆိုတာက ကိုယ့္ျပည္ကိုယ့္ရြာမွာ မိသားစုအသိုင္းအ၀ိုင္း အတည္တက် ရွိေနပါလွ်က္ တစ္ရပ္တစ္ျခားမွာ တစ္အိုးတစ္အိမ္ တည္ေထာင္ေနထုိင္တဲ့ ေယာက်ၤားသားမ်ားကိုေတာ့ အျပစ္တင္ရမလား ခြင့္လြတ္လုိက္ရမလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းက က်မကိုယ္တုိင္ အသိညဏ္မမွီတာမို႔ တုိင္းျပည္ဆင္းရဲတာပဲ အျပစ္တင္လိုက္ပါတယ္။ ကိုယ္ျပည္မွာသာ လစားေကာင္းေကာင္းရရင္ ဒီလိုအျဖစ္ဆိုေတြ ကို မိသားစုေတြ မၾကံဳၾကရေလာက္ပါဘူးဆိုပါေတာ့ ။ ရယ္စရာေကာင္းတာေလးတစ္ခုကေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္ေနတဲ့ ေယာက်ၤားကို ျပန္လာမွာစိုးျပီး ေဗဒင္ယာတရာေတြလုိက္လုပ္ေနတဲ့ မိန္းမေတြကိုလည္း ခြင့္လြတ္မိျပန္တယ္။ သူလည္အေၾကာင္းမညီညြတ္လို႔သာဆိုျပီးေပါ့ေလ။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သူမလည္း ေယာက်ၤားနဲမိသားစု စုံစုံနဲ႔ ေနခ်င္ေလာက္ပါတယ္လို ေျဖေတြးဖူးျပန္တယ္။
လက္မထပ္ဘဲ ခ်စ္သူေတြ အတူတကြေနထုိင္ျခင္းဆုိတာမ်ိဳးက အခုလက္ရွိေခတ္ၾကီးမွာ ဆန္းျပားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတာ့မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိ္ဘကြယ္ရာ မွာ ေယာက်ၤားေရ မိန္းမေရ ဆိုျပီး ေျပာၾက ဆိုၾကေနေလေတာ့ တစ္ကယ္ ကို လင္မယားေအာက္ေမ့ျပီး မိဘေတြေရွ႕ မွာ သူတို႔ လင္မယားေတြ အဆင္ေျပပါတယ္။ သိပ္ကိုလည္း သိပ္ကို ခ်စ္ၾက ပါတယ္လို႔ ေလာကြက္ေလ်ာ္မိၾကရာမွ ျပသာနာေတြ စမိၾကတဲ့အျဖစ္က ေတာ့ ရယ္ရမလို ငိုရမလို ၾကံဳရတဲ့ အျဖစ္ပါဘဲရွင္။ ၾကံဳခဲ့ရသမွ် အျဖစ္ေတြကို သာ ခ်ေရးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပီးမယ္မထင္ပါဘူ။
က်မဘာေၾကာင္းမ်ား ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးသလည္းလို က်မကိုယ္က်မျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္မိတယ္။ အတင္းသေဘာမ်ားေဆာင္ေနမလားလို႔ က်မဆက္မေရးဘဲ နစ္ပတ္ေလာက္ ပစ္ထားခဲ့ေပမယ့္ ျပန္ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာတယ္။ က်မအဓိကဆိုလိုခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းေလးက သူမ်ားေတြ ဘာေတြလုပ္ေနၾကတယ္ဆိုတာကို လူေတြသိေအာင္ေျပာျပဖုိမွမဟုတ္တာ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးဆိုတာ ဒီလိုပါလားဆိုတဲ့ ဂုဏ္သိဏၡာေမးမိန္းေနတာေလးေတြကို ေဖာ္ညြန္းခ်င္တာပါ။ ေတာ္တဲ့ တတ္တဲ့လူေတြကို ေတြ႔ရတုိင္းအျမဲေက်နပ္ဂုဏ္ယူရေပမယ့္ ျမန္မာေဟ့ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ျပီး လူၾကားလိုမေကာင္း သူၾကားလို မေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ကေလးေတြ၊ ျမန္မာေဟ့ ၾကားလိုက္ရျပန္ျပီး ခိုး၀ွက္မႈ နဲ႔ အလုပ္ထုပ္ခံရျပန္ျပီး၊ ျမန္မာေဟ့ ျပသာနာတက္တာ လူၾကီးကို နားလည္းေအာင္ ရွင္းမျပႏုိင္လို႔ ရွာလပတ္လည္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္ေတြ၊ ျမန္မာေဟ့ ဘာလူမ်ိဳးနဲ႔ ၾကိဳက္တာ ေအာင္မေလး လြယ္လို္က္တာ ထမင္းဟင္းကအစခ်က္ျပဳတ္ေပးတဲ့အျပင္ ပိုက္ဆံေတာင္ ကိုယ္က ျပန္ျပီးေထာက္ပံ့ေသးတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းစကားမ်ိဳးက နားခါးပါတယ္ရွင္။ ကိုယ္ဘာသာ ကိုယ္ခ်စ္တာ ဘာျဖစ္လည္းေပါ့ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လည္ အလုပ္မွာ အဆင္ေျပေအာင္ အထက္လူၾကီး လူမ်ိဳးျခားကုလား ၊နီေပါ့၊ ပါကီစတန္၊ စသည့္ျဖင့္ေပါ့ေလ လူမ်ိဳးစံုကို လက္ခံလုိက္ၾကတယ္။ က်မနဲ႔လည္း နည္းနည္းေလးမွကို မဆိုင္တဲ့ ကိစၥၾကီးပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒူဘိုင္းေရာက္ျမန္မာမ်ားဆိုတဲ့ ျမန္မာကိုယ္စားျပဳအတြက္ေတာ့ နည္းနည္းေလးမ်ား ပတ္သတ္ေလသလားလို႔ ေတြးမိလိုပါ။
လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးေတြ ၊ အရြယ္ေရာက္ေနျပီဆိုတဲ့စကားလံုးေတြကို ျမန္မာလူမ်ိဳး သိပ္ကိုမက္ေမာတတ္ၾကပါတယ္။ ဘာျဖစ္လိုလည္းဆိုေတာ့ က်မတိုေတြက မိဘမ်က္စီေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းေတာ္ေတာ္မ်ား အတူတကြေနထုိင္ရလိုပါဘဲ။ ဒီလိုေနထုိင္ရလို႔ လုပ္ခ်င္တာကို ကိုယ္ပိုင္လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိေလေတာ့ မိဘကိုယ္ရာလည္းေရာက္ေရာ ထင္ရာကို စိုင္းတတ္ၾကတာ လည္း ဓမၼဒါပါ။ တကယ္ေတာ့ လြပ္လပ္ျခင္းနွင့္ အရြယ္ေရာက္ျပီးဆိုတဲ့စကားလံုးကို က်မတို အလြဲသံုးစားလုပ္ေနၾကတယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ လူအဆင့္တန္းမွာ လြပ္လပ္ခြင့္ရွိတယ္ ဒါေပမယ့္ လူတန္းေစ့၊ လူ႔က်င့္၀တ္၊ ထံုးစံဓေလ့ေတြဆိုတာ ရွိပါေသးတယ္။ ဆိုတဲ့စကားလံုးက ျပန္ျပီးေတာ့ ထိန္းသိမ္းထားပါေသးတယ္။
ၾကံဳသလိုေနတယ္၊ ထင္သလိုလုပ္တယ္၊ ျဖစ္သလို႔ ရပ္တည္ေနထုိင္ေနရတဲ့ ျမန္မာေတြအျဖစ္ကို ေတြးေတာမိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာ တျခားတုိင္းျပည္ေတြက သတင္းေတြကို ၾကားသိေနရတာေတြကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ၾကမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး ယဥ္ေက်းသိိ္မ့္ေမြ႔တယ္ ဆိုတာ တျခားလူမ်ိဳးေတြၾကားရင္ ရယ္စရာပ်က္လံုးမ်ား ျဖစ္ေနအပါအံုးမယ္...တုိင္းျပည္ဆင္းရဲတုိင္း လူမ်ိဳးဆင္းရဲ ပညာဆင္းရဲလို႔ က်မတို႔တစ္ေတြ တကယ္ဘဲ လူမြဲလူညံ့ေတြ ျဖစ္သြားရေတာ့မွာလားရွင္...
ေစာစစ္
