အပိုင္း(၁)
က်မခ်စ္ေသာ က်မခ်စ္သူ၏ရင္ဘတ္ကို ပင္လယ္ျပင္ႏွင့္ ခိုင္းႏႈိုင္းရမယ္ဆိုရင္ေလ သူရင္ဘတ္က က်မၾကီးျပင္ခဲ့တဲ့ အရပ္ေဒသက ပင္လယ္ျပင္ကဲ့သို႔ရိုးစင္းေဟာင္းႏြမ္းေနမွာေသခ်ာတယ္။တစ္ခါတစ္ရံမိုးသက္ေလကင္းတဲ့ ေျမႏွႏွေလးေတြ ျငိမ္းသက္ၾကည္လင္ ျငိမ္သက္ေနတာ ေတြ႔ရတတ္ေပမယ့္ အမ်ားအားျဖင့္ အမိႈက္ေတြ ေပါေလေမ်ာေနတဲ့ အေျခအေနက ပိုမ်ားတယ္။ ေဒါသထြက္ျမန္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အျမဲလိႈင္းေလေတြ အ၀ုန္း၀ုန္းတုိက္ခတ္ေနတတ္ေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ဟာ သန္႔ရွင္းမႈ အားနည္းေနတယ္။ က်မခ်စ္သူရင္ဘတ္မွာ ပလက္စတစ္အိတ္ခြံေတြ ေပါေလာေမ်ာေနတယ္။ ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာလိုက္တ့ဲ သူႏႈတ္ခမ္းေတြမွာ အမႈိက္ပံုၾကီးေတြဆီက အနံေတြ ကပ္ပါလာသလိုပဲ….သူ သုိင္းဖက္လိုက္တဲ့ သူလက္ေပၚမွာ တခါတစ္ခါ ေသျပီးပုတ္ပြေနတဲ့ ငါေတြ၊ သူစိတ္ေတြ လႈပ္ရွားရင္ခုန္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ကမ္းစပ္ကို ေျပးတက္လာတဲ့ လိႈင္းေလးေပၚက ေရေမွာ္ဒိုက္ေတြ ၊ ေက်ာက္ေၾကာခက္ေတြ၊ ခရုခြံေလးေတြကို က်မ ခ်စ္တတ္ပါတယ္။
သူဟာ အိုေဟာင္းေနတဲ့ ပင္လယ္တစ္ခုလိုပဲ အခင္းအက်င္း မထည္၀ါဘူး။ မခန္႔ညွားဘူး။ ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အေဆာက္အအံုေတြ ကင္းျပီး အထီးက်န္ေနတယ္။ သဘာ၀အတုိင္း အခမယ့္ေပါက္ေနတဲ့ အုန္းတန္းေတြ ပင္လယ္ ကေပြးပင္ေတြေၾကာင့္ ပင္လယ္ကို ပင္လယ္လို႔ အမည္ေပးနုိင္ေပမယ့္ ေခတ္သစ္ျမိဳ႕ျပမွာဖြင့္ဆိုထားတဲ့ စံနန္းျဖင့္ သာ တိုင္းတာမယ္ဆိုရင္ သူရင္ဘတ္မွာ ရွိတဲ့ က်မကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေတြ စံခ်ိန္စံညြန္းေတြႏွင့္ မကိုက္ညီမျပည့္မီွပါဘူး။ ဒီေခတ္ျမိဳ႔ျပက ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ပင္လယ္ဆိုတာ က်မခ်စ္သူအတြက္ အိမ္မက္ကမာၻထဲက ပင္လယ္တစ္ခုေပါ့ ။
က်မခ်စ္သူ ရယ္လိုက္တုိင္ ထြက္က်လာတဲ့ လိႈင္းသံေတြကို က်မက အျမဲတမ္းမၾကားနုိင္ဘူး။ အျမဲဆူညံျပီးအက္ယွက္ေနတဲ့ ပင္လယ္ကူး ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ အနားတမ္း ငါးဖမ္းေနၾကတယ္။ က်မအတြက္ လက္ေဆာင္သယ္လာတဲ့ ပင္လယ္ခရုခြံေတြ သႏာၱေက်ာက္ခက္ေတြကို ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနထုိင္သူေတြ စြန္႔ပစ္လုိက္တဲ့ အမႈိက္ေတြၾကား ေအာက္အမိႈက္ျဖစ္သြားတဲ့အရာေတြဟာ တကယ္ေတာ့ က်မအတြက္ အဖိုးမျဖတ္နုိင္တဲ့ ဆံုးရႈံးမႈေတြေပါ့။
သူကခ်စ္တယ္လိုေျပာလုိက္တုိင္း အသစ္အသစ္ျဖစ္တည္လာတဲ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ ေက်ာက္တံုးေတြ ၊ က်မတို႔အနာဂတ္အတြက္ သူသယ္ဆာင္လာတဲ့ ေက်ာက္တံုးလွလွေလးေတြ အခိုးခံေနရတဲ့ သူ႔ ကံၾကမာကို က်မရင္ေလးပါတယ္။ သူဆီမွာ အိုမင္းေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ အေမအိုႏွင့္ အေဖအို တို႔ရွိတယ္။ သူတုိ႔ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ႏႈံးေျမေတြက သူရင္ဘတ္မွာေနရာလြတ္မရွိေအာင္ ဖို႔ေနၾကေပမယ့္ လမ္းခင္းသဲ အျဖစ္ ဘ၀ေျပာင္းသြားေလတဲ့ ဘိုးဘြားအဆီအနွစ္ေတြ ကင္းျပီး က်မခ်စ္သူဟာ ၀င္ကစြပ္ေကာင္အတြက္ အိမ္ခြံၾကီးျဖစ္လို႔ ။
က်မျမင္ဖူးသမွ် ပင္လယ္ျမင္ကြင္းထဲမွာ က်မေမြးဖြားရာ အရပ္က ပင္လယ္ျပင္ျမင္ကြင္းေလာက္ ရိုးစင္းလွပတဲ့ ပင္လယ္ျမင္ကြင္းမ်ိဳး ထပ္ျပီး ဘယ္မွာမွက်မ မေတြ႔ရေတာပါ။ တစ္ခါတစ္ရံ ဆီစက္ၾကီးေတြ လာျပီး စြန္႔ပစ္တတ္တဲ့ ပဲခြံ ႏွမ္းဖတ္ေတြျဖင့္ ေရျပင္တစ္ခုလံုး ညစ္ပတ္ေနတတ္တယ္။ ေတာင္းဆိုး အမိႈက္စုတ္မ်ားျဖင့္ အက်ည္းတန္ဆန္ေနတဲ့ ပင္လယ္ရူခင္းလို႔မ်ားလုိလည္း က်မမေတြ႔ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တာ။ ခုေတာ့ က်မခ်စ္သူဆီမွာ အရပ္စြဲ၊ရြာစြဲ၊ေဒသစြဲျပီး ဤသို႔ ပင္လယ္တစ္ခု ေနာက္ထပ္တည္ရွိေနပါေသးသည္။ လွပတဲ့ပင္လယ္ျပင္တစ္ခု၏ အဓီပါယ္ကို သူသိေအာင္ က်မၾကိဳးစားပါအံုးမယ္….
