ႏွင္းဆီးရိုင္းခင္တန္းနံေဘး၀ယ္

က်ေတာ္က မိသားစုအတြက္ဆိုရင္ ဘာမဆိုလုပ္ႏိုင္တယ္။ မိသားစုေတြ ရယ္ေမာသံေတြကို အျမဲတမ္းၾကားရဖို႕အတြက္ က်ေတာ္အင္အားေတြကို က်ေတာ္ထုပ္လုိ႕ရသေလာက္က်ေတာ္ သံုးတယ္။ က်ေတာ္က အသံလြင့္ဌာနတစ္ခုမွာ ေနာက္ခံအဆို ေတာ္လုပ္တယ္ ၊ ျပီးေတာ့ သရွပ္ေဆာင္အရံတစ္ေယာက္ အျဖစ္လညး္က်ေတာ္လုပ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ္က အ၀တ္ အစားသန္႕သန္႕ျပန္႕ျပန္႕ျဖင့္ ရႈပ္ျမင္သံၾကားဖန္သားျပင္ေပၚ ေတြႏိုင္ေပမယ့္ ၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ျခံေစာင့္တစ္ေယာက္ အျဖစ္ေတြ ၾကရပါလိမ္မယ့္ ၊ အိမ္ဆိုတာ က်ေတာ္အတြက္ အိပ္ရုံေလးဘဲ မိသားစုမွာ ဘာေတြလုပ္ေန ၾကသလည္းဆုိတာ မသိေပမယ့္ က်ေတာ္ခ်စ္တဲ့သူ ေတြအတြက္ ဘာေတြလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာကို က်ေတာ္သိတယ္၊ က်ေတာ္ဘ၀က တစ္ေနကုန္အသံလြင့္ရုံမွာ အခိ်န္ကုန္ရျပီး ညဆိုရင္ဇတ္ညႊန္းဖတ္ရတယ္ သရုပ္ေဆာင္က်င့္ရတယ္၊ နားရက္ေတြမွာေတာ့ သရုပ္ေဆာင္အလုပ္ကို ကားရိုက္ရာ ေနရာ ေတြကို က်ေတာ္သြားရိုက္ေနရတယ္။ ဒါဟာက်ေတာ္ဘ၀ဘဲ။ က်ေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က က်ေတာ့သားေလးဘဲ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလးစာေကာင္းေကာင္းတတ္သြားဖို႕ဘဲ ေလ…

ငါ့အေဖက ငါ့တို႕အတြက္သိပ္ကိုပင္ပန္းခံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ငါ့တို႕က ဘယ္ေတာ့မွအေဖကို နားပူနာဆာမလုပ္ဖူးၾကဘူး၊ ငါဆီမွာလည္းလိုခ်င္တာဘာမွမရွိဘူး။ အ၀တ္အစားဆိုရင္ ငါ့အေဖဟာေတြပဲ ငါ၀တ္တယ။္ အေဖကသရုပ္ေဆာင္ဆိုေတာ့ အျမဲ၀ယ္၀တ္ရတယ္ေလ ၊ဒီေတာ့ ငါက သီးသန္႕၀ယ္၀တ္စရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ ဒါေၾကာင့္င့ါပံုစံက လူၾကီးလုိ အျမဲ လက္ရွည္နဲပုဆိုးအကြက္နဲေလး သူငယ္ခ်င္းၾကားထဲမွာ ငါကလူအၾကီးတစ္ေယာက္လုိပံုစံမ်ိဳးေလး ဘာျဖစ္လည္း ငါဂရုမစိုက္ပါဘူး၊ တစ္ခါတေလအေဖကို ျခံေစာင့္ပံုျမင္ရတာတို႕ ၊ လူၾကီးတစ္ေယာက္ေနာက္ အိတ္ေတြဆဲြလိုလိုက္ေနတဲ့ ဇတ္လမ္းေတြကိုျမင္ရရင္ ငါအမဆုိိငိုဖူးတယ္။ အိမ္မွာအေဖက အိမ္ဦးနတ္ဟ ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီလုိမ်ဳီးျမင္ရေတာ့ငါလညး္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ငါတို႕အေဖပါတဲ့ကားဆိုရင္လံုး၀ကို မၾကည့္ဘူး။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့အေဖက ငါတို႕အတြက္ ေတာ့ အဖုိးအျဖတ္ႏုိင္ပါးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါေလးပိုက္ဆံျမန္ျမန္ရွာခ်င္ျပီး ဒီေက်ာင္းျပီးရင္ ငါႏုိင္ငံျခားကိုသြားေတာ့မယ္။ ဒါဆိုအေဖနားလို႕ရျပီေလ ငါျမန္ျမန္လူတစ္လံုးျဖစ္မွ ဟ သားတစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ အားလံုးက ငါ့ေခါင္းေပၚမွာပဲဟာ…

သူဘ၀အေၾကာင္းေတြကို မေန႕ညက က်မကိုရင္ဖြင့္ျပသြားတယ္၊ က်မတို႕ျမင္တာနဲအလြဲၾကီးလြဲေနတဲ့ သူဘ၀ေပါ့ က်မထင္ခဲ့တာကအေတာ္အတန္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္၏ သားတစ္ေယာက္ လိုပဲ ျမင္ခဲ့ၾကတာကို။
ေဟး ဒီမွာေရႏွစ္ေနတယ္ ဒီမွာေရႏွစ္ေနတယ္ ကယ္ၾကပါအံုး ၾကားလို႕လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခ်ာင္းေလးေသးေသးေလးထဲမွာ ေရကစားေနတဲ့လူတစ္၀က္ေလာက္ေရႏွစ္ေနတာ ဘုရားဘုရား ေႏွာက္ေနသလားလို႕ ထင္ရေအာင္ကို အတြဲလိုက္ ေရစီးႏွင့္ပါသြားၾကတယ္ေလ ၊ ေခ်ာင္းေကြ႕ေလးဘက္က ေရကသိပ္ကိုႏွက္ေနတာ ဘယ္သူမွမသိဘဲ ေရစီးကျပင္းေတာ့ ကစားရင္ ေျပးရင္ ေျခေခ်ာ္ရာကေန တစ္ေယာက္ႏွစ္တယ္ လက္ကတြဲျပီးကစားေနတာေတာ့ ေဘးကႏွစ္ေယာက္လိုက္ႏွစ္တယ္ ၊ ဘယ္သူမွေရမကူးတတ္ေတာ့ အေၿခေနက ဆိုးကုန္တယ္ေလ၊ ထေျပးျပီး အနားကို သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာနဲတျခားႏွစ္ေယာက္ေရထဲကိုဆင္းသြားတယ္ ေရကထင္တာထက္သန္တယ္ နက္ေနတယ္ ေရကေအာက္ကိုဆြဲတာ ဆင္သြားတဲ့လူေတြ သိ လိုက္တယ္လို႕ ေနာက္မွသူတုိ႕ေျပာျပၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္ကမ္းေပၚကိုဆြဲတင္ေပးလိုက္ရင္ ဆရာနဲတစ္ေယာက္ႏွစ္သြားတယ္။ က်မဘုရားတလိုက္တယ္ ခဏေနေတာ့ ဆရာေပၚလာတယ္ ။ ဆရာက ကမ္းကသစ္ပင္ျခံႏြယ္ေတြကိုလက္ဆြဲရင္ ကမ္းေပၚကို ႏွစ္ေနသူေကာ သူေကာထက္လာတယ္ သူမဟန္ေတာ့ဘူး ကမ္းေပၚေရာက္တာနဲ႕ဆရာသတိလွစ္သြားတယ္ ။ ဘယ္သူက်န္ေသးလည္း ဘယ္သူက်န္ေသးလည္းလို လူတိုင္းကို လုိက္ရွာၾကတယ္ မဟုတ္ေသးဘူး တစ္ေယာက္က်န္ေနေသးတယ္ ေရေအာက္မွာ တစ္ေယာက္ က်န္ေနေသးတယ္။ ဆင္းၾကပါ ဆင္းၾကပါအံုး တစ္ေယာက္က်န္ေသးတယ္လုိ ေအာ္ၾကရင္ က်မတုိ႕ေရေအာက္ကို လွမ္းၾကည္ေပမယ့္ ဘာမွမျမင္ရေအာင္ ေရၾကည္ၾကည္ေတြက ေနာက္ကုန္ေနတာကို ေရမႊာေတြ တလွမ္တလွ်ား ေရေအာက္တစ္ခုလံုးကိုျပည့္လုိ ။ဘယ္သူမွမဆင္းရဲၾကေတာ့ဘူး ဘယ္သမွ ဆင္းႏုိင္တဲ့အင္အားမရွိၾကေတာ့ဘူး ရြာခံသားတစ္ေယာက္ေရထဲကိုဆင္သြားတယ္ သူကေျပာတယ္ ဒီေခ်ာင္းကသိပ္နက္တယ္တဲ့ ခဏေနေတာ့ ဒီလူ သတိလွစ္ေနတဲ့ က်မသူငယ္ခ်င္းကို ေတြလာတယ္ ေရေပၚကိုေရာက္တာနဲ လူအားလံုးတျခားလူေတြကိုထားျပီး သူကိုသတိရဖုိ႕ တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ အားလုံုးလုပ္ၾကပါတယ္။ က်မေရေအာက္ကိုစိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ တကယ္လို႕က်မသာေရကူးတတ္ခဲ့မယ့္ဆုိရင္ က်မဒီေလာက္ခံစားရလိမ့္မယ္မထင္ဘူး ခုေတာ့ လူတစ္ေယာက္ေရထဲမွာ ကူရာမဲ့ေနပါလ်က္ ဘာမွလုပ္ေပးလုိမရတဲ့ခံစားခ်က္က သိပ္ကိုဆုိး၀ါးလုိက္တာ။
က်မတျခားကမ္းတစ္ဖက္ကိုေရာက္ဖို႕အတြက္ သစ္လံုးတံတားေလးရွိရာကိုေျပးသြားခဲ့တယ္။ ေတာနက္ၾကီးထဲ ေခ်ာင္းစပ္စပ္နံေဘးကိုေပ်ာ္ပြဲစားထြက္လာမိၾကတဲ့ က်မတို႕အျဖစ္လား၊ ေရထဲကိုဆင္းကစားၾကတဲ့ သူတို႕အျပစ္လား၊ က်မမသိေတာ့ဘူး က်မသိတာက ဟုိဖက္ကမ္းစပ္ကုိ ေရာက္ဖို႕အတြက္ ဟို႔ခပ္လွမ္းလွမ္းဆီးကို ေျပးေနမိတယ္ သစ္ပင္ေျခာက္တစ္ပင္ကို ကူးဖုိ႕တံတားသဖြယ္ လုပ္တားေပးမယ္ ေတာ့နက္ထဲ လူကူမပါဘဲ က်မလာတံုးက မကူးတတ္ခဲ့ပါဘူး။ ခုေတာ့ က်မေဇာကပ္ေနလို႕ထင္တယ္ ေျပးရင္းလႊားရင္ျဖတ္ႏုိင္ခဲ့တယ္ ။ေနာက္မွသိရတာက တံတားေလးေနရာကလူငါးျပန္စာနက္ပါသတဲ့ ဒီေခ်ာင္းကေလးက ႏွစ္တုိင္းဧည့္သည္ေတြ ေရႏွစ္ေသပါသတဲ့ေလ။ သူတို႕နားကိုေရာက္ေတာ့ က်မ ရင္ဘတ္ကို ကပ္ျပီး နားေထာင္ၾကည့္တယ္ က်မသူ႕ရင္ဘတ္ကေလးေႏြးေနတာကို စမ္းမိတယ္ ေရဒီေလာက္ေအးတာ ရင္ဘတ္ေႏြးေနတယ္ ေဆးရံုျမန္ျမန္ပို႕လို႕ က်မတို႕ေအာ္ရင္ ကားရွိရာကိုေျပးၾကပါတယ္။ လယ္ကြင္းႏွင့္ ေခ်ာင္းစပ္က ဆယ္ငါးမိနစ္ေလာက္ သူကိုသယ္ရတယ္ မိန္းကေလးအမ်ားစုျဖစ္တာရယ္ ေရႏွစ္ေနသူေတြက ပါသလို ေရထဲကိုဆင္းထားလို ဘယ္သူမွလည္း အားမရွိေတာ့တာကတစ္ေၾကာင္း ဆရာလည္း သတိလွစ္ေနဆဲမို႕က်န္ခဲ့တာကတစ္မ်ိဳဳးနဲ ခရီးမေရာက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ က်မ တို႕လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ သူတစ္ကိုယ္လံုးကို ဖက္ထားၾကတယ္ ဘုရားစာေတြရြတ္ၾကတယ္ နတ္လည္းတတာဘဲ ငိုတဲ့သူကငို ျဖစ္ေနလုိက္ၾကတာ က်မတသက္ဘဲ ဒီအျဖစ္က အဆုိးဆံုးဘဲ။ သူ၏ကိုယ္ေလးကေတာ့ေႏြးေနပါတယ္။ နာရီ၀က္ေလာက္က်မတို႕ ေဆးရုံကိုေရာက္ဖုိ႕ စီးသြားတဲ့ကားလမ္းမကို က်မတို႕မုန္းလိုက္တာ မေရာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ေဆးရုံလမး္ကိုျမင္ရတဲ့အခ်ိန္မွာဘဲ က်မအသက္ရုဴးမိတယ္လို ထင္မိတယ္ ။ ေဆးရုံကိုကား၀င္သြားေတာ့ ဆူညံေနတဲ့လူသံေၾကာင္းေဆးရုံေသးေသးေလး ေတာ္ေတာ္ကိုတုန္လႈပ္သြားတယ္ ဧည္သည္ေတြမွန္းသိသာေနတဲ့လူတစ္အုပ္ႏွင့္ လူနာတစ္ေယာက္ေရႏွစ္လာတယ္လိုေအာ္ေနၾကတာကို ဆရာမတစ္ေယာက္အျမန္ေရာက္လာတယ္ မ်က္လံုးကိုဖြင့္ၾကည့္တယ္ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ေလးလုပ္ျပီး သူကက်မကိုေျပာလိုက္တယ္ က်မကအနီးဆံုးလူျဖစ္ေနတာကို ညီမတို႕သူငယ္ခ်င္းက အသက္မပါလာဘူးတဲ့ က်မဆရာမလက္ကိုတင္းတင္းၾကီးကိုင္းရင္ ေျပာလိုက္တယ္ မဟုတ္ဘူး သူလက္ကဒီမွာေႏြးေနေသးတယ္ ေႏြးေနတာေတြလားလိုေျပာေတာ့ ေသတာမၾကာေသလို႕ပါတဲ့ အိုဘုရားသခင္ ဒီေန႕ ေန႕ခင္းက်မ မ်က္လံုးေအာက္မွာ က်မလက္ေပၚမွာ က်မသူငယ္ခ်င္း သိပ္ကို ဘ၀သိတတ္တဲ့သားလိမ္မာေလး အသက္ေပ်ာက္သြားတယ္ လူတစ္ေယာက္အသက္ကို ကယ္ဖို႕အတြက္ သူအသက္ကိုေပးသြားတယ္။ ဒါဘဲက်မသိခဲ့ေတာ့တယ္ ။ သိပ္လွတဲ့ ႏွင္းဆီ းရိုင္းခင္တန္းနံေဘးေလးနားမွာ ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရးထြက္ေပါက္နံေဘးေလးနားမွာ ေတာနက္နက္ လူသူကင္းေ၀းအရပ္ဆီမွာ ေလ က်မမသိတဲ့ လွ်ိ၀ွက္ခ်က္ေတြရွိပါသတဲ့...