Saturday, November 29, 2008

အခ်စ္ရြာ

ပန္းေတြတစ္ပင္လံုးပြင့္တဲ့ လမွာ ၾကယ္ေတြေကာင္းကင္က ပစ္ခ်ေနသလို ေၾကြက် ရြာခ်တတ္ တယ္ ။ ထိုအခ်ိန္ ကမာၻ ေျမနွင့္ ေကာင္း ကင္ သည္ ေနနွင့္ ညကို ခြဲျခား မရေတာ့ဘဲ ပန္္းရနံ၏ ဆြဲေခၚရာ ၾကယ္ပြင့္မ်ား၏ ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါးခ်ိန္မွာ လူတို႔၏ နလံုးသားသည္ လည္း ရင္ခုန္စရာ သာယာယစ္မွႈးရန္ ေကာင္း ေသာ အခါသာမယ ျဖစ္လုိ ေနတတ္ ပါသည္။ က် မ ၏ အိမ္မက္သည္ ဤရာသီ၏ စုိးမိုးျခင္း စက္ကြင္းထဲ က်ေရာက္သြားေသာ ည၌ အိမ္မက္ တစ္ခု ကိုက်မ ယခု ကဲ့သို မက္ခဲ့ ပါသည္။ အိမ္မက္ထဲမွာ ျပတင္းေပါက္တစ္ခုမွ ေနျပီး ရြာတစ္၇ြာကို က်မ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။

အခ်စ္ရြာတဲ့ ခမ္းနားထည္၀ါတဲ့ ကမၼည္းတုိင္းေလးျဖင့္ ခရီးဦးၾကိဳေနေတာ စိတ္၀င္တစ္စား က်မ ေျခလွမ္း ေတြကို ခပ္သုတ္ သုတ္ေလး ေလွ်ာက္လာခဲ့မိတယ္ ။ အနီေရာင္ နွင္းဆီပန္းေတြ ပြင့္ခ်င္း တုိင္းပြင့္ေနတဲ့အရပ္တစ္ခု ျဖစ္လိုေနပါတယ္။ အမ်ိဳးစား စံုလင္ စြာ ပန္း ေပါင္း မ်ားစြာ ေပါျခင္း ေသာျခင္း ပြင့္ေသာ စိတ္ကူးယဥ္ စရာ ေျပာင္ေျမာက္စြာ စုိက္ပ်ိုးထားတဲ့ ရြာအ၀င္ က သိပ္ကို ခမ္းနား ေနပါတယ္။ ပန္းစည္းေရာင္းသူေတြ ကဒ္ေရာင္းသူေတြက လာသမွ် ဧည္သည္တိုင္းကို ေစ်း ေလ်ာ့ေပးမယ္ အခမယ္ ့အိမ္ အေရာက္ လိုက္ပို႔ေပး မယ္ ဆိုျပီး သူတိုဆီမွာ သိသမွ် လိပ္စာ ေတြကိုေတာင္ ရြတ္ျပ ေနၾက ေသး တယ္။ သိပ္ကို လွပတဲ့ ပန္း ျခံၾကီးေတြ ၊ အေပ်ာ္ စီး ကစား ကြင္းေတြ ၊ လိပ္ျပာ ကေလးေတြျဖင့္ အခ်စ္ရြာသည္ ေႏြဥိးစ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ရင္ခုန္စရာ ေကာင္း ေနပါသည္။ က်မ စိတ္ထဲ အခ်စ္ရြာကေတာ္ေတာ္မိုက္တယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီရြာမွာ ဘာေၾကာင့္ ေဒါင့္ခ်ိဳးေကြ႕ေျမာက္ျမားစြာ ရွီေနရတာလည္း လို ေတြးမိ လိုက္ျပန္တယ္ ။ ဒါအျပင္ သိပ္ကိုထူးဆန္းတာတစ္ခု လူတစ္ေယာက္ကိုမွ အခ်စ္ရြာထဲ မေတြ႕ ေတာ့ က်မစိတ္ထဲ အံၾသလြန္းေနတာမို႔ ကဒ္ ေရာင္း သူတစ္ ေယက္ကို ပန္းတစ္ပြင့္ ၀ယ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ျပီး ေမးလုိက္ တယ္ ။ `` ဒီရြာမွာ လူေတြ ဘယ္ကို ေရာက္ ကုန္ တာ တံုး `` တစ္ေယာက္မွ အျပင္မွာ မေတြပါလားလုိ ေမးလိုက္ ေတာ့ ကဒ္ ေရာင္းသူက မ ေျပာခ်င္ ေျပာ ခ်င္ျဖင္ ့ ဒီရြာက ေဒသခံေတ ြအားလံုးဖ်ား နာေနၾကတယ္တဲ့ ။ အသက္ ၁၆နွစ္ေက်ာ္ရင္ ဒီရြာမွာ လူ ေတြအားလံုး ေရာဂါကူး စက္ ခံရ တယ္တဲ့ ။ က်မဘုရား တလိုက္ မိျပန္တယ္။ ဒါဆို ဒီရြာက အျမဲ ဖ်ားနာေနတဲ့ ရြာတစ္ရြာေပါ့ ။


သိပ္ကိုထူးဆန္းတဲ့ ရြာတစ္ရြာမို႔ က်မရြာထဲ ၀င္ကာ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ေလွ်ာက္သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ကယ္လက္ေတြမွာ အ ခ်စ္၇ြာ ဆိုတာ အေပၚယံ လွပေနတဲ့ ရြာတစ္ရြာဆိုတာ က်မေတြလိုက္တယ္။ ``အလာလာ`` တစ္ေယာက္မွ နလွန္ မထူ ႏိုင္ေအာင္ ေသ ေကာင္း ေပါင္းလွဲ ေရာဂါကူးစက္ခံေနၾကရေနတာကို တစ္ခ်ိဳ႔ဆို အသက္ ေတာ္ေတာ္ေလးရေနၾကျပီး အခ်စ္ ေရာဂါ မေပ်ာက္ ေသးဘူး ။ ဘ၀ပ်က္သူေတြ ၊ အ သည္း ကြဲသူေတြ ၊ ရူးေနသူေတြ ၊ သစၥာေဖာက္သူေတြ ၊ ေဖာက္ ျပန္သူေတြ အခ်စ္နာ က် သူ ေတြ ျဖင့္ အခ်စ္ရြာက အက်ည္းတန္လို ေနတယ္။ နံရိုးတစ္ဖက္ ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနသူေတြကလည္း ဒုနဲေဒး ေနရာတိုင္းမွာ ေကာက္တပ္ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ နံရိုးတစ္ဖက္ အရွာမွားတြက္တာ က ေတာ့ ျပသာနာမဟုတ္ေပမယ့္ အ တပ္ မွားရင္ေတာ့ ဒုကၡလို က်မေတြးမ ိပါ ေသး တယ္။ ဒီရြာမွာေနတဲ့လူေတြက သိပ္ကို ထူးဆန္းတဲ့ ကူးစက္ ေရာဂါတစ္ခုကို မ်ိဳးဆက္ အ လိုက္ ခံစား ေနရတာမို႔ လူေတြကို သနားလြန္းလို က်မ ဘုရားသခင္ကို အပစ္တင္မိ ျပန္တယ္။


``ဘုရားသခင္ က ေနႏိုင္လိုက္တာလို႔ `` ေတြမိတံုး ဘုရားသခင္ အမွတ္မထင္ က်မ ေရွ႔ေရာက္ လာ တယ္။ ငါက ိုအျပစ္ မတင္ပါနဲတဲ့ ရြာအ၀င္မွာ ေပါက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ကိုသိလား `` အဲဒီသစ္သီးေတြ ကို ငါက မစားပါနဲ႔ဆိုတာ သူတို႔ ကို ေျပာ ျပီး သာ သူတို႔က စားၾက တယ္`` `` သစၥာတရား နလံုးသြင္းပါလုိ ငါကေျပာျပီးသာ `` သူတို႔ တစ္ ေယာက္မွ နားမ ေတာင္ ဘူး ဒီေတာ့ ငါလည္း ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူး သူတိုထိုက္နဲ သူတိုကံဘဲ ဆိုျပီး`` ေပ်ာက္ သြား တယ္။ က်မရင္ေမာ လိုက္တာ ။

က်မ ရြာ အေရွ႕ဘက္ကို ဆက္ ေလွ်ာက္လာ ခဲ့ ဆတယ္။ ေနာက္ ထပ္ ဆုိင္ဘုတ္တစ္ခုကိုေတြ႔ျပန္တယ္။ `` သတိ ထားျမစ္ နယ္ေျမ ဘုရား သခင္`` လို တင္း က်ပ္စြာ သတိ ေပးထားတာ က်မေတြ ျပန္တယ္ ။ က်မ လူတစ္ေယာက္ကို သိခ်င္ စိတ္ျဖင့္ ဒီရြာက ဘာရြာလိုလည္း လိုေမးလုိက္ ေတာ့ ေဆးေရာင္ မိန္ေနတဲ့ ရြာနာမည္ကို လက္ ညိဳးညြန္ ျပတယ္။
`` ေသရြာ`` တဲ့ ေအာက္ မွာ ေတာ့ ေအအိုင္ဒီအက္ ျပန္လမ္းမဲ့ ေဂြ႔လို ေရးထား တယ္။ သိပ္ကို စည္းကားတဲ့ 5 star hotel ၾကီးေတြ Duty free center ေတြ လူေတြျပည့္က်ပ္ေနတဲ့ဲ့ Bar , Disco ေတြ အျပင္ ကမၻေက်ာ္ ေလွာင္း ကစား ၀ုိုင္္းေတြမ်ားျဖင့္ စည္းကားေနတာက်မ မ်က္၀ါး ထင္ထင္ ေတြ လိုက္တယ္ ။ ေျပာေတာ့ ေသရြာလို သာဆိုတယ္ ဒီလို ခတ္မိွျပီး ေပ်ာ္ရြင္စရာေကာင္းတဲ့ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို က်မမေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ဒါေပ မယ့္ က်မ ေနာက္လွည္ ဆုတ္ခြာ လာခဲ့တယ္ ဘုရားသခင္ စကားကို က်မ နားေထာင္ သင့္တယ္ေလ။

Wednesday, November 19, 2008

တိမ္တစ္ခင္း

တိမ္တစ္ခင္း ငါခင္းျဖန္႔ေတာ့
မေန႔က ေျခရာေတြ
အတိတ္က မ်က္ရည္ေတြ
ေၾကြသံမၾကားဘဲ ေၾကြက်သြားတယ္.....

တိမ္ျခည္တစ္ဆံုး လိပ္ျပာတစ္ေကာင္း
ဟိုဒီပ်ံ၀ဲ့တံုး
အေတြးႏွစ္စ အခိုက္မသင့္ဘဲ
ဆည္းလည္းသံလိုလို
ခိုက္ရန္သံလိုလို
ငါၾကားမိျပန္တယ္......

မ်က္ရည္ေၾကႊသံမွာ ကာရံေတြ ထည့္သြင္း ခ်င္တယ္
အေတြးခ်င္းခိုက္တံုး သံစဥ္ေတြ ျဖည့္စြမ္းခ်င္တယ္
ေနေရာင္တို႔ ငါမနက္ခင္း ကို ျဖာက်တဲ့တစ္ေန
အလံတစ္ခု တိမ္တစ္ခင္းေပၚ ငါစုိက္ထူမယ္ ......

မယ္မဒီ

Tuesday, November 4, 2008

တိမ္

ငါဟာ တိမ္တစ္ခါ ျဖစ္လိုက္
မိုးတစ္ခါ ျဖစ္လိုက္
ျမစ္ေရတစ္ခါျဖစ္လုိက္
အသြင္ေျပာင္းႏုိင္တဲ့ ငါရင္ဘတ္မွာ
အတိတ္ကို စကားေျပာတဲ့
အလွၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္ရွိတယ္ .....

စဥ္းလဲတဲ့ စကားခ်ိဳေတြ
သင္းကြပ္ခံလိုက္ရတဲ့ အခ်စ္ဆိုတဲ့ စာမ်က္ႏွာမွာ
ရိုင္းစိုင္းေနတဲ့ မိစၧာတစ္ေကာင္း လို
မပ်ယ္တဲ့ အျငိဳးႏွင့္ ငါ့အလွစ္ကိုေခ်ာင္း
ခ်က္ေကာင္းကို ေစာင့္ခဲ့တယ္ .. .. ..

အမုန္းျမစ္နံေဘး အခ်စ္ကမ္းေဘးသစ္ပင္ေတြ
အမုနး္ေရေသာက္ရင္ အျပိဳင္အရိုင္း ၾကီးထြားေနတယ္
ငါဟာ အမုန္းျမစ္နံေဘးက အခ်စ္ကမ္းေဘးသစ္တစ္ပင္

ေလယာဥ္ကိုျမင္တုိင္းေစာင့္တတ္သူတစ္ေယာက္ရွိသလို
တိမ္ေတြကို ျမင္တုိင္းလြမ္းတတ္သူ တစ္ေယာက္ရွိတယ္

ညေတြမွာ အလြမ္းနာ က်သူတစ္ေယာက္ရွိသလို
လေတြမွာ အလြမ္းသင့္ေနသူတစ္ေယာက္ရွိတယ္

အခ်ိန္တိုင္း အလြမ္းဖ်ားနာသူတစ္ေယာက္ရွိသလုိ
စကၠန္႔တုိင္း အသည္းကြဲေနသူတစ္ေယာက္ရွိတယ္

အလြမ္းရြာထဲ အခ်စ္ကို စြန္ခဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိသလို
အခ်စ္ရြာထဲ အလြမ္းကို ေရြးခဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိတယ္

ေကာင္းကင္မွာ တိ္မ္ေတြ ျပိဳေတာ့မယ္
ငါ့ရင္မွာ အလြမ္းေတြ ရြာေတာ့မယ္

အလြမ္းေတြ ေျမခ်တဲ့ ေန႔က
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေျမဇာတစ္ပင္ အမုန္းျမစ္ထဲ
ေသငယ္ေဇာျဖင့္ ကူကယ္ရာ ရွာခဲ့တယ္
ေျခာက္ခမ္းစ ငါ့မ်က္ရည္ေတြ အေငြ႔ပ်ံကာ တိမ္ျဖစ္သြားတယ္.. .. ..