Saturday, November 29, 2008

အခ်စ္ရြာ

ပန္းေတြတစ္ပင္လံုးပြင့္တဲ့ လမွာ ၾကယ္ေတြေကာင္းကင္က ပစ္ခ်ေနသလို ေၾကြက် ရြာခ်တတ္ တယ္ ။ ထိုအခ်ိန္ ကမာၻ ေျမနွင့္ ေကာင္း ကင္ သည္ ေနနွင့္ ညကို ခြဲျခား မရေတာ့ဘဲ ပန္္းရနံ၏ ဆြဲေခၚရာ ၾကယ္ပြင့္မ်ား၏ ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါးခ်ိန္မွာ လူတို႔၏ နလံုးသားသည္ လည္း ရင္ခုန္စရာ သာယာယစ္မွႈးရန္ ေကာင္း ေသာ အခါသာမယ ျဖစ္လုိ ေနတတ္ ပါသည္။ က် မ ၏ အိမ္မက္သည္ ဤရာသီ၏ စုိးမိုးျခင္း စက္ကြင္းထဲ က်ေရာက္သြားေသာ ည၌ အိမ္မက္ တစ္ခု ကိုက်မ ယခု ကဲ့သို မက္ခဲ့ ပါသည္။ အိမ္မက္ထဲမွာ ျပတင္းေပါက္တစ္ခုမွ ေနျပီး ရြာတစ္၇ြာကို က်မ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။

အခ်စ္ရြာတဲ့ ခမ္းနားထည္၀ါတဲ့ ကမၼည္းတုိင္းေလးျဖင့္ ခရီးဦးၾကိဳေနေတာ စိတ္၀င္တစ္စား က်မ ေျခလွမ္း ေတြကို ခပ္သုတ္ သုတ္ေလး ေလွ်ာက္လာခဲ့မိတယ္ ။ အနီေရာင္ နွင္းဆီပန္းေတြ ပြင့္ခ်င္း တုိင္းပြင့္ေနတဲ့အရပ္တစ္ခု ျဖစ္လိုေနပါတယ္။ အမ်ိဳးစား စံုလင္ စြာ ပန္း ေပါင္း မ်ားစြာ ေပါျခင္း ေသာျခင္း ပြင့္ေသာ စိတ္ကူးယဥ္ စရာ ေျပာင္ေျမာက္စြာ စုိက္ပ်ိုးထားတဲ့ ရြာအ၀င္ က သိပ္ကို ခမ္းနား ေနပါတယ္။ ပန္းစည္းေရာင္းသူေတြ ကဒ္ေရာင္းသူေတြက လာသမွ် ဧည္သည္တိုင္းကို ေစ်း ေလ်ာ့ေပးမယ္ အခမယ္ ့အိမ္ အေရာက္ လိုက္ပို႔ေပး မယ္ ဆိုျပီး သူတိုဆီမွာ သိသမွ် လိပ္စာ ေတြကိုေတာင္ ရြတ္ျပ ေနၾက ေသး တယ္။ သိပ္ကို လွပတဲ့ ပန္း ျခံၾကီးေတြ ၊ အေပ်ာ္ စီး ကစား ကြင္းေတြ ၊ လိပ္ျပာ ကေလးေတြျဖင့္ အခ်စ္ရြာသည္ ေႏြဥိးစ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို ရင္ခုန္စရာ ေကာင္း ေနပါသည္။ က်မ စိတ္ထဲ အခ်စ္ရြာကေတာ္ေတာ္မိုက္တယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီရြာမွာ ဘာေၾကာင့္ ေဒါင့္ခ်ိဳးေကြ႕ေျမာက္ျမားစြာ ရွီေနရတာလည္း လို ေတြးမိ လိုက္ျပန္တယ္ ။ ဒါအျပင္ သိပ္ကိုထူးဆန္းတာတစ္ခု လူတစ္ေယာက္ကိုမွ အခ်စ္ရြာထဲ မေတြ႕ ေတာ့ က်မစိတ္ထဲ အံၾသလြန္းေနတာမို႔ ကဒ္ ေရာင္း သူတစ္ ေယက္ကို ပန္းတစ္ပြင့္ ၀ယ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ျပီး ေမးလုိက္ တယ္ ။ `` ဒီရြာမွာ လူေတြ ဘယ္ကို ေရာက္ ကုန္ တာ တံုး `` တစ္ေယာက္မွ အျပင္မွာ မေတြပါလားလုိ ေမးလိုက္ ေတာ့ ကဒ္ ေရာင္းသူက မ ေျပာခ်င္ ေျပာ ခ်င္ျဖင္ ့ ဒီရြာက ေဒသခံေတ ြအားလံုးဖ်ား နာေနၾကတယ္တဲ့ ။ အသက္ ၁၆နွစ္ေက်ာ္ရင္ ဒီရြာမွာ လူ ေတြအားလံုး ေရာဂါကူး စက္ ခံရ တယ္တဲ့ ။ က်မဘုရား တလိုက္ မိျပန္တယ္။ ဒါဆို ဒီရြာက အျမဲ ဖ်ားနာေနတဲ့ ရြာတစ္ရြာေပါ့ ။


သိပ္ကိုထူးဆန္းတဲ့ ရြာတစ္ရြာမို႔ က်မရြာထဲ ၀င္ကာ ဟုိၾကည့္ဒီၾကည့္ေလွ်ာက္သြားၾကည့္လိုက္ေတာ့ တစ္ကယ္လက္ေတြမွာ အ ခ်စ္၇ြာ ဆိုတာ အေပၚယံ လွပေနတဲ့ ရြာတစ္ရြာဆိုတာ က်မေတြလိုက္တယ္။ ``အလာလာ`` တစ္ေယာက္မွ နလွန္ မထူ ႏိုင္ေအာင္ ေသ ေကာင္း ေပါင္းလွဲ ေရာဂါကူးစက္ခံေနၾကရေနတာကို တစ္ခ်ိဳ႔ဆို အသက္ ေတာ္ေတာ္ေလးရေနၾကျပီး အခ်စ္ ေရာဂါ မေပ်ာက္ ေသးဘူး ။ ဘ၀ပ်က္သူေတြ ၊ အ သည္း ကြဲသူေတြ ၊ ရူးေနသူေတြ ၊ သစၥာေဖာက္သူေတြ ၊ ေဖာက္ ျပန္သူေတြ အခ်စ္နာ က် သူ ေတြ ျဖင့္ အခ်စ္ရြာက အက်ည္းတန္လို ေနတယ္။ နံရိုးတစ္ဖက္ ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနသူေတြကလည္း ဒုနဲေဒး ေနရာတိုင္းမွာ ေကာက္တပ္ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ နံရိုးတစ္ဖက္ အရွာမွားတြက္တာ က ေတာ့ ျပသာနာမဟုတ္ေပမယ့္ အ တပ္ မွားရင္ေတာ့ ဒုကၡလို က်မေတြးမ ိပါ ေသး တယ္။ ဒီရြာမွာေနတဲ့လူေတြက သိပ္ကို ထူးဆန္းတဲ့ ကူးစက္ ေရာဂါတစ္ခုကို မ်ိဳးဆက္ အ လိုက္ ခံစား ေနရတာမို႔ လူေတြကို သနားလြန္းလို က်မ ဘုရားသခင္ကို အပစ္တင္မိ ျပန္တယ္။


``ဘုရားသခင္ က ေနႏိုင္လိုက္တာလို႔ `` ေတြမိတံုး ဘုရားသခင္ အမွတ္မထင္ က်မ ေရွ႔ေရာက္ လာ တယ္။ ငါက ိုအျပစ္ မတင္ပါနဲတဲ့ ရြာအ၀င္မွာ ေပါက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ကိုသိလား `` အဲဒီသစ္သီးေတြ ကို ငါက မစားပါနဲ႔ဆိုတာ သူတို႔ ကို ေျပာ ျပီး သာ သူတို႔က စားၾက တယ္`` `` သစၥာတရား နလံုးသြင္းပါလုိ ငါကေျပာျပီးသာ `` သူတို႔ တစ္ ေယာက္မွ နားမ ေတာင္ ဘူး ဒီေတာ့ ငါလည္း ဘာမွမတတ္ႏုိင္ဘူး သူတိုထိုက္နဲ သူတိုကံဘဲ ဆိုျပီး`` ေပ်ာက္ သြား တယ္။ က်မရင္ေမာ လိုက္တာ ။

က်မ ရြာ အေရွ႕ဘက္ကို ဆက္ ေလွ်ာက္လာ ခဲ့ ဆတယ္။ ေနာက္ ထပ္ ဆုိင္ဘုတ္တစ္ခုကိုေတြ႔ျပန္တယ္။ `` သတိ ထားျမစ္ နယ္ေျမ ဘုရား သခင္`` လို တင္း က်ပ္စြာ သတိ ေပးထားတာ က်မေတြ ျပန္တယ္ ။ က်မ လူတစ္ေယာက္ကို သိခ်င္ စိတ္ျဖင့္ ဒီရြာက ဘာရြာလိုလည္း လိုေမးလုိက္ ေတာ့ ေဆးေရာင္ မိန္ေနတဲ့ ရြာနာမည္ကို လက္ ညိဳးညြန္ ျပတယ္။
`` ေသရြာ`` တဲ့ ေအာက္ မွာ ေတာ့ ေအအိုင္ဒီအက္ ျပန္လမ္းမဲ့ ေဂြ႔လို ေရးထား တယ္။ သိပ္ကို စည္းကားတဲ့ 5 star hotel ၾကီးေတြ Duty free center ေတြ လူေတြျပည့္က်ပ္ေနတဲ့ဲ့ Bar , Disco ေတြ အျပင္ ကမၻေက်ာ္ ေလွာင္း ကစား ၀ုိုင္္းေတြမ်ားျဖင့္ စည္းကားေနတာက်မ မ်က္၀ါး ထင္ထင္ ေတြ လိုက္တယ္ ။ ေျပာေတာ့ ေသရြာလို သာဆိုတယ္ ဒီလို ခတ္မိွျပီး ေပ်ာ္ရြင္စရာေကာင္းတဲ့ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို က်မမေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ဒါေပ မယ့္ က်မ ေနာက္လွည္ ဆုတ္ခြာ လာခဲ့တယ္ ဘုရားသခင္ စကားကို က်မ နားေထာင္ သင့္တယ္ေလ။

3 comments:

အ႐ုပ္ကေလး said...

ေကာင္းတဲ့ ပို႔စ္ေလး တစ္ပုဒ္ပါ
အေတြးေတြလည္း ေကာင္းတယ္
စာသားအားလံုးကို ႀကိဳက္ပါတယ္

ဆက္လက္ ေရးသားႏိုင္ပါေစ

kohtut said...

ေကာင္းလိုက္တာ
တကယ္ပါပဲေနာ္
ဒီလိုျဖစ္ေနတာပါပဲ
ကိုယ္လဲအပါအ၀င္ေပါ့

Unknown said...

အရမ္းမိုက္တယ္မ
ေကာင္းလိုက္တဲ့စာသားေတြ