က်မႏွင့္ ရာႏႈန္းျပည့္

ကန္႔သတ္ခ်က္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာထဲ အသက္ရွင္ခြင့္ လူအျဖစ္ကို က်မထူးဆန္းသည္ဟု မဆိုလိုခ်င္ပါ။ သို႔ေသာ္ လူသားတစ္ဦးျဖစ္ရျခင္းအေပၚ လူတိုင္းမုန္းတီးနာက်င္ေနၾကရျခင္းကိုသာ ထူးဆန္းလြန္းသည့္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ လူျဖစ္ေနရျခင္းအတြက္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္္ အသက္ဆက္ရွင္နုိင္ဖို႔ အင္အားမ်ား အဆမတန္လိုအပ္ ပါသည္။ ခံနုိင္အားရွိသည္ ျဖစ္ေစ မရွိသည္ ျဖစ္ေစ ၾကံဳဆံုၾကရမည္က ဧကန္မုခ် ေသခ်ာပါေသာ္လည္း ေၾကာက္ရြံတတ္ၾကပါသည္။ က်မသည္ က်မ၏ မနက္ျဖန္အတြက္ မေသခ်ာမႈမ်ားကို ၾကိဳျမင္ေနပါေသာေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြံေနပါသည္။


လူျဖစ္ရျခင္းေၾကာင့္ လူပီပေနသည္က အျပစ္ဟုဆို၍မရနုိင္ပါ။ လူဆိုသည္မွာ အတၱမ်ားကို ပံုေဖာ္ျပရာ၌ အပီျပင္ဆံုး အတၱပံုေဆာင္ခဲ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ လူသည္ လူတစ္ေယာက္ ပီသေနရန္သာ လိုအပ္ပါသည္။ လူပီသရန္ ဘာမ်ားလိုအပ္ပါသနည္းဟု ဂြက်က် လူတစ္ေယာက္က ေမးလာေကာင္းေမးပါလိမ့္မယ္ ။ လူတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္ေနထုိင္မႈအေပၚ အျပစ္ဟု ယူဆေနမည္ဆိုပါက မိမိကိုယ္တုိင္အဆံုးစီရင္ လုိက္ျခင္းက ပို၍ေကာင္းမြန္ပါလိမ့္မယ္။ ထိုမွလြဲ၍ က်မတို႔ ရင္ဆိုင္ရံုသာ ရွိေတာသည့္ေပါ့။


မ်က္ရည္မ်ား၊ ဆံုးရႈံးျခင္းမ်ားေအာက္ လက္ေျမာက္အရႈံးေပးကာ ဒီေလာကၾကီးမွ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ကို ေစာင့္ဆုိင္းေနသူ လူတစ္ေယာက္ တြက္ က်မဆီမွာ သနားလိုက္တာ ဆိုတဲ့ စကားလံုးတစ္လံုးထက္ပိုျပီး က်မကူညီနုိ္င္တာ ဘာမွမရွိပါဘူး။ က်မလည္း ရွင္သန္ေနထုိင္နုိင္ဖို႔အတြ အင္းအားေတြ လိုအပ္ေနသူတစ္ေယာက္ပါ ။ ဆံုးရႈံးျခင္း့ျဖင့္ ဘ၀ေနထုိင္ရျခင္းကို ေၾကာက္ရြံေန သူ တစ္ေယာက္အတြက္ အသက္ဆက္ေနထုိင္ဖို႔ အားအင္းေတြလိုအပ္တယ္။ အလြန္ၾကီးမားတဲ့ အင္းအားတစ္ခ်ိဳ က်မအသက္ဆက္ရွင္ဖို႔ တကယ္လိုအပ္ေနပါသည္။ လူတစ္ေယာက္ လူေလာကၾကီးထဲ အသက္ဆက္ဖို႔ ေအာင္နိုင္ျခင္းေတြ လိုအပ္တယ္။ ယုယျခင္းေတြလုိအပ္တယ္။ ေႏြးေထြးၾကင္နာတဲ့ စကားလံုးေတြ ၾကားနုိင္ဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ျပီးျပည့္စံု ေနတဲ့မိသားစု ဘ၀ တစ္ခုကို လိုအပ္တယ္။ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ ျပည့္စံုေနဖို႔လိုအပ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္အသက္ဆက္ရွင္သန္နုိင္ဖို႔ မိမိကို ခ်စ္တဲ့သူလည္း ရွိရန္လိုအပ္သလို႔ မိမိက ျပန္လည္ခ်စ္ခင္ရမည့္သူမ်ားလည္း ရွိေနဖို႔ လိုအပ္သည္တဲ့ ….က်မကို ခ်စ္တဲ့လူ ဒီေလာကထဲ နည္းပါးေနသလားလို ေတြးမိသလို႔… က်မက ခ်စ္ခင္တြယ္တာမိသူေတြလည္း တကယ္ေတာ့ ဒီေလာထဲ သိပ္မ်ားမ်ားစားမရွိခဲ့ပါဘူး…


သိပ္မ်ားေလာဘၾကီးမေနဘူးလားကြယ္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေျပာနုိင္ပါတယ္။ လိုအင္ေတြ ျပီးျပည္စံုသြးားတဲ့ လူတစ္ေယာက္မွ ဒီေလာကထဲ မရွိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ထဲက လူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္တဲ့ က်မ၏ လိုအင္ဆႏၵေတြ ျပီးျပည့္စံုနုိင္ပါေစသားလို႔ က်မဆုမေတာင္းခ်င္းပါဘူး။ ဒီလိုအင္ေတြ ျပည္စံုေနျခင္းႏွင့္ မျပည္စံုျခင္းအေပၚမွာလည္း က်မ မုန္းတီးမေနပါဘူး။ ကံဆိုတဲ့စကားလံုးကိုသာ က်မသိပ္မုန္းတယ္။ နင္ကကံမေကာင္းဘူးဆိုျပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေျပာလာမွာကို က်မသိပ္မုန္းတယ္။ ကံဆိုတဲ့ အဖန္ဆင္းခံလူတစ္ေယာက္ ဘ၀ကို က်မမုန္းတယ္။ က်မဟာ ကိုယ္တုိင္ဖန္းဆင္းလိုသူ ျဖစ္လိုတယ္ ။


လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပါလွ်က္ လူတစ္ေယာက္၏ လုိအင္ ဟူသမွ်ကို ကိုယ္တုိင္ မျဖည့္စြမ္းတဲ့ ဘ၀ကို မုန္းတယ္။ တကယ္ လို႔မ်ား နင္ခ်စ္သူက နင္ကို မခ်စ္ဘူး ၊ နင္ေယာက်ၤားရ ကံဆိုးလိုက္တာ ၊ နင္မိသားစုက ျပိဳကြဲေနတယ္ နင္မိသားစုကံဆိုးလိုက္တာ ၊ နင္ဘ၀က မစိုျပည္ဘူး နင္ဘ၀ကံဆိုးလိုက္တာ ၊နင္က မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းကံံမေကာင္းဘူး စသည့္ျဖင့္ ကံဆိုတဲ့စကားလံုးေတြျဖင့္ လူတစ္ေယာက္ဘ၀ကို တိုင္းတာသတ္မွတ္ၾကမယ့္ လူေတြ အတြက္ က်မဟာ လူတစ္ေယာက္ပီသစြာ အတၱေတြကို ထႊင္း လူအဆီအႏွစ္ေတြကို သံုးကာ ဒီေလာကထဲ ရာႏႈန္းျပည့္ လူပီသစြာ အသက္ဆက္ရွင္ေနခ်င္ပါေသးတယ္…


မယ္မဒီ
(၃.၁၀.၂၀၀၉)