ဒီဓါတ္ပံုေလးေတြကို သာမန္မွ်လွ်ပ္တျပက္ၾကည္ရင္ဘာမွထူးျခားတာကို မျမင္ႏုိင္ေပမယ့္္ ေသခ်ာၾကည့္မိရင္ေတာ့ သိပ္ကို အံ့ၾသစရာေတြကို ေတြရပါလိ္မ့္မည္။ မိုးဆုိတာတစ္ႏွစ္လံုးေနမွ တစ္ရက္ေလာက္မိုးဖဲြက်တဲ့တိုင္းျပည္မွာ သစ္ပင္ဆုိတာသိပ္ကိုရွားပါတဲ့ အရာေပါ့ရွင္ ။ ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္ေတာင္ေတြသာ တစ္သီတစ္တန္း တြန္႕လိမ့္ေကာက္ေကြးေနတဲ့ ေတာင္ေစာင့္ေတြမွာ အပင္တစ္မ်ဴိးကို လူအင္အားျဖင့္ ေရျဖန္းစိုက္ပ်ိဳးေနတာကိုေတြရပါတယ္။ ျမက္လိုထင္ရေပမယ့္ ျမက္က ဒီေလာက္ပူတဲ့အရမွာ ရွင္ဖိုမလြယ္ပါဘူး။ ေက်ာက္ေတာင္ ေစာင္းေတြကို ျဖိဳခ်ျပီးေျမဖို႕ကာ အပင္စိုက္ႏုိင္တာကို ခ်ီးခ်ဴးစရာေကာင္းပါတယ္။ ေငြဘယ္ေလာက္ ကုန္မယ္ဆိုတာေတာ့ မေတြး၀ံ့စရာပါဘဲ။ ေတာင္ကိုေဖာက္ထားတဲ့ လမ္းအတုိင္းတက္သြား မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာင္တိပ္ေပၚမွာ အဆင့္ျမင့္ဟုိတယ္တစ္ခုေဆာက္ေနတာကို ေတြရပါေသးတယ္။ ဒီျမိဳ႕ကေလးဟာ ေက်းလက္သာသာ က်ယ္၀န္းေပမယ့္ သဲကႏၱာရအစပ္ရပ္၀နး္တစ္ခုကို စိမ္းစုိေအာင္ ဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ ေတာ့ ဒူဘိုင္းျမိဳ႕က ေနာက္က်က်န္ခဲ့ပါတယ္။ တိရိစာၦန္ဥယ်ာဥ္တစ္ခုကို ဒီေက်ာက္ေဆာင္ေအာက္မွာ ေဆာက္ထားပါေသးတယ္။ ေရပူစမး္ေတြရွိတဲ့အရပ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ အထပ္ျမင့္တုိက္ေတြမရွီဘဲ ေဒသခံလူမ်ဳိးေတြအမ်ားစုေနထုိုင္တဲ့ရိုးရားအိမ္ေလးေတြအမ်ားၾကီး ကို ျမင္ေတြႏုိင္တဲ့ေနရာေလးျဖစ္ပါတယ္။ သစ္ပင္ေတြထူထူထပ္ထပ္၊ သဲကႏၱာရလြင္ျပင္ရူခင္းေတြ၊ ေက်ာက္ေတာင္ေတြက ခရီးသြားေတြကို ဆဲြေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွီပါတယ္။ အညွာကို ေတာင္ေရာက္သြား သလိုပါဘဲ ထန္းပင္ေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ဇြန္ပေလာင္းပင္ေတြက ေနရာတိုင္းမွာျမင္ရသလုိ ပူျပင္ေျခာက္ေသြ႕တဲ့အေငြ႕ အသက္ေတြေပါင္းလုိက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က အိမ္ကို အရမ္းလြမ္းလိုက္တာလုိ႕ ပါးစပ္က်ေျပာျပေလာက္ေအာင္ ကို တူပါတယ္။ မတူတာ က ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အပင္ဆိုတာ မခုတ္ဘဲၾကာၾကာထားရင္ ေတာျဖစ္သြားျပီး ဒီႏုိင္ငံမွာေတာ့ တကူးတက လူအင္အား ေငြအင္းအားနဲစိုက္ပ်ီဳးထားတာသာ ကြာဟခ်က္ရွီပါတယ္။
အလ္အင္းအမွတ္တရ
No comments:
Post a Comment