ရတနာဂီရီအက်ည္းသား စာအုပ္အုပ္ကို ဖတ္ရင္း အေတြးတစ္ခု ရင္ထဲမွာ ကိန္းေအာင္းက်န္ေနခဲ့ တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ား စြာ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ က်မ ရင္ထဲ ျဖစ္စဥ္မ်ား စြဲက်န္ေနဆဲမို႔ အေၾကာင္းအရာမ်ားတုိင္ဆုိင္ ေျပာဆို မိရာမွ ေဆာ္ေအာ္လာတဲ့ စိတ္ျဖင့္ အေတြးတစ္ေခါက္ ဟိုလြန္ေလျပီးေသာ အတိတ္ ျမန္မာျပည္ၾကီး ဆီ ခရီးလြင့္ကာ သမိုင္းကားခ်ပ္ သဖြယ္ က်န္ေနရစ္ေသာ ေနာက္ ေၾကာင္းရာဇာ၀င္ ကို ျပန္လွန္ေလာ မိလိုက္ပါတယ္ ။
အေရွ႔ေတာင္အာရွ၏ ဒုတိယအၾကီးဆံုး ေျမမ်က္ႏွာ သြင္ျပင္ ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ ရာသီ ဥတုႏွင့္ သ ဘာ၀ အဖိုးတန္းရတနာမ်ားစြာ မ်က္ႏွာသာ အေပးခံရေသာ ျမန္မာမင္းနယ္ျပည္ေတာ္၏ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္ နန္းစိုက္ရာ အရပ္ ရွိရာ စာမ်က္နွာဆီသို႔က်မေရာက္သြား ေလသည္။ အမိျမန္မာျပည္ ၏ ရာဇ ထီးနန္းပလႅဳင္ၾကီးသည္ အမွန္တကယ္ အသက္၀င္ ၾသဇာၾကီးမားေနခ်ိန္ သာမယ ျဖစ္ေလသည္။မင္းတစ္ပါး ၾသဇာအာဏာစက္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခြင္ အရွိန္အေရာင္း မ်ား လြမ္းမိုးကာ သာမန္လူတစ္ေယာက္အား သူအလိုလုိ ဒူးေထာက္ ဦးညြန္ေစေအာင္ ေဆာင္နန္းျပသာဒ္တို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ဆံုးနန္းဆက္ မင္းေနျပည္ေတာ္သည္ အလြန္ခမ္းနားလိုေနပါသည္။
အိမ္တစ္အိမ္ မိႏွင့္ဘ ျပည့္စံုေနျခင္းျဖင့္ အိမ္၏က်က္သေရကို ထိန္လင္းေစသကဲ့သို ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ သူမင္းသူနန္းျဖင့္ တင့္တယ္လိုေနပါသည္။ ျမန္မာမင္း၏ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္သည္ ေအးဆဲ တည္ျငိမ္ေသာ စာေပက်မ္းဂန္ ေလ့လာလိုက္ စားေနသူ တစ္ေယာက္သာျဖစ္ပါသည္။ ထီးနန္းေမြႏွင့္ ေ၀းကြားသူျဖစ္သည့္အတြက္ မင္းတို႔တပ္အပ္ေသာ စစ္မွႈဆိုင္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ ဘက္တြင္ ကၽြႊမ္းက်င္မွ ကၽြမ္းက်င္လိမ့္မယ့္ ဒါေပမယ့္ သူဟာ ဘာသာတရား ကိုင္းရွိင္း ရိုေသသူျဖစ္ေလသည္။ မေတာ္တဆ ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလွဲ ကစားကြက္တြင္ မင္းတင္ေျမွာက္ခံရေသာ ျပရုပ္သာသာ ၾသဇာ ေလွ်ာ့နည္းေနေသာ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳေနသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ သည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္လင့္စကား ႏုိင္ငံတ၀န္း ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ား ေရႊေရာင္ ထံုးေရာင္မ်ား ျဖင့္ တုိင္းျပည္သည္ ၾကြယ္၀ေအးခ်မ္းလွသည္။ ဘာသာတရားကို အသက္မက သက္၀င္ယံုၾကည္ၾကေၾကာင့္ ေျပာျပစရာမလိုဘဲ သူတို႔၏ အႏုပညာ လက္ရာမ်ားျဖင့္ ထုဆစ္ထားေသာ ဘုရားေစတီ ပထုိးမ်ားကို ဖူးေမွ်ာ္ၾကည့္ရံုျဖင့္ ထင္ရွားစြားေတြျမင္ ႏုိင္ပါတယ္။ ``ေအာ္ ေအးခ်မ္းပါေလစ ျမန္မာႏုိင္ငံဟု စိတ္ထဲ က်မေရရြတ္ လိုပ္ပါတယ္``။
သို႔ေပမယ့္ အမွတ္မထင္ ေတြျမင္လုိက္ရတဲ့ စာမ်က္ႏွာတစ္ခု ရူခင္းတစ္ခု ဘုရင္ႏွင့္ မင္းမိဖုရား သူမ်ားတုိင္းျပည္ကို သယ္ေဆာင္ယူျခင္းခံေသာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ကိုယ္အိုးကိုယ္အိမ္ ရွိပါလ်က္ ကိုယ္ထီးကိုယ္နန္းကို ပိုင္ဆိုင္ပါလ်က္ ကိုယ္မ်ိဳးကိုယ္ေဆြကို ပစ္၊ ကိုယ္ အိမ္ကိုယ္ယာကို ပစ္ကာ ေထာင္နန္းစံရေတာ့မယ့္ မင္းတပါး၏ အျဖစ္ဆုိးကို က်မေတြးရင္း စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိသည့္ထက္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ၏ ကံမၼာဆိုး ဂုဏ္သိကၡတရားေျမက်ရပံုကို ေၾကြကြဲစြာ ခံစားရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္သည္ ညံဖ်င္းသည့္ဟု စြပ္စြဲလိုသူ စြပ္စြဲႏုိင္ေပသည္။ ေနာက္တစ္ေယက္နန္းတက္ခဲ့ေသာ္ ဤအျဖစ္ဆုိးတို႔ ၾကံဳၾကိဳက္မွ ၾကံဳႏုိင္ေပမယ့္ ျမန္မာသမိုင္းကို ေျမလွန္ဖ်က္စီၤးသူမ်ား စရင္း၌ မင္းနာမည္အား မထည့္သင့္ေပ။ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာကို ၾကက္ေျခခတ္ခဲ့သူမ်ား သည္ မိမိႏိုင္ငံ၏ အေရးထက္ မိမိ၏ အာဏာစက္ထည္ျမဲေရး အတြက္ ေနမ၀င္ အင္ပါယာ တည္ေထာင္ေနေသာ ျဗိန္တိန္ခ်လူမ်ိဳးကို အထင္ေသးခဲ့ၾကသည္။ စစ္ပရိယာယ္ကစားကြက္ ကို ေလ့လာရန္ထက္ ထီးနန္းလွပြဲဆင္ႏြဲျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကေလသည္။
မင္းေသြးတို႔မည္သည္ ေျမမက်ေကာင္းဘူး ဆုိတဲ့ စကား တို႔ရွိခဲ့ဖူးသည္ ။ ကိုယ္ေျမေပၚေျမမက်ေကာင္းခဲ့ေသာ မင္းေသြးႏွင့္ မင္းအရိုးသည္ သူတပါးတုိင္းျပည္ အက်ည္း စခန္း၌ ေျမေဆြးျဖစ္ရေသာ အခင္းအရာေလာက္ ရင္ႏွင့္ဖြယ္ ရွိပါေသးသလို ေမးျမန္းလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ မင္းေသြး ေျမက်သည့္ထက္ မင္းဆက္ ပ်က္သုန္းပံုသည္ အက်ညး္တန္အရုပ္ဆုိးလြန္းသည္ ။ သူကၽြန္ဘ၀သို႔ေရာက္ခဲ့သည့္က အခိုက္အတန္႔ကေလးသာ ျဖစ္ေပမယ့္ ျမန္မာ၏ အက်ည္းတန္ အရုပ္ဆုိးေသာ အျဖစ္ဆုိးတုိ႔သည္ ကာ က်မ၏ ရင္ထဲ စာမ်က္ႏွာမ်ားစြာ ထင္ဟပ္၍ က်န္ေနခဲ့သည္ ။ မင္းဆက္ပ်က္သုန္းထိန္ေကာသြားခဲ့သည္ သိုေသာ္ မင္းဆက္၏ ေနာက္ဆံုး၀ိညာဥ္သည္ မျမဲျခင္းျဖင့္ အျပီးပ်က္စီး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ႏုိ္င္ေလျပီလား ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျမေဆြး၀ိညာဥ္ သည္ အက်ည္းသား ဘ၀ျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ႏုိ္င္ပါေလစ ေသျခင္းတရား သည္ ဤအက်ည္းသားအား အျပီးပိုင္ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ေဆာင္ႏိုင္ပါေလစ ဟု က်မ အေတြးတုိ႔ ခရီး တစ္ေထာက္
No comments:
Post a Comment