Sunday, October 19, 2008

ေျခရာ

နင္ရယ္သံေတြ ငါ့ထံပါး ကမ္းကပ္တံုး
ငါ့ရင္ တံတား အသင့္မျဖစ္ေသးဘူး ခ်စ္သူ
ကုန္းတစ္ပုိင္း ေရတစ္ပုိင္း မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့
ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚ နင္ခ်ီသြားတဲ့ ၾကိဳးရာေလးေတြ
ငါဆိုတဲ့ ငါ ဆိပ္ကမ္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တံုးက.. ..

တစ္ကယ္ေတာ့ ငါဟာ မင္းလာနားတံုး
လက္သည္းရာ ပြန္းပဲ့သြားတဲ့ သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း
မင္းကိုက္ခ်ီသြားတဲ့ သစ္သီးတစ္လံုး
မင္းပ်ံသန္းေတာ့ မတ္တပ္ရပ္
က်န္ေနခဲ့တဲ့ သစ္တစ္ပင္ပါ....

ငါဆုေတာင္းတစ္ျခမ္း လြင့္စဥ္ေၾကြက်ေတာ့
စကားတစ္ခြန္း အလိုမတူ လြမ္းအခြဲမွာ
ေျခရာတစ္စံု ငါရင္ကို လာကၽြံတယ္ ခ်စ္သူ
`` အလြမ္းတဲ့ ´´


အလြမ္းေတြ ပူးကပ္ေနတဲ့ စုန္းေျခရာေတြ
ညမွာအသက္ရွင္တဲ့ ငါ့ရင္တစ္ျခမ္းမွာ က်န္ဆဲပါ။

2 comments:

Kaung Kin Ko said...

အလဲ့...
လက္သည္းရာ ပြန္းပဲ့သြားတဲ့ သစ္ကိုင္းတစ္ကုိင္းဆိုပါလား။

အ႐ုပ္ကေလး said...

ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္
ႀကိဳက္လည္းႀကိဳက္တယ္
ဆက္လက္ အဆင္ေျပပါေစ