ေမွာ္

ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရျခင္းသည္ ဘုရားဆုကို ပန္ခြင့္ရွိသည့္အတြက္ ျမတ္၏တဲ့ ။
မိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရျခင္း သည္ အေမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရျခင္းျဖစ္ျပီး သားျမတ္
တစ္ေယာက္ေမြးဖြားေလေသာ္ ပိုျမတ္၏တဲ့ .

အေမတစ္ေယာက္ဆီမွာ ဘယ္သူမွ မတတ္စြမ္းႏုိင္တဲ့ ေမွာ္အတတ္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းထားတဲ့ အသည္း
နလံုးတစ္စံုရွိေနတယ္ ။ အဲဒီ အ သည္းနလံုးက ဖန္းဆင္းတဲ့ အရာဟူသမွ် ဤေလာကမွာ ျပိဳင္ဘက္ကင္း
တဲ့ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာမ်ားျဖင့္ ျပည္နက္လိုသာ ေနပါ တယ္။ လွ်ပ္တျပက္တံု႔ ျပန္လိုက္တဲ့ ဆင္ျခင္တံုး
ကင္မဲ့ေနတဲ့ အသိပင္လွ်င္ သားသမီးတစ္ေယာက္အတြက္ အေကာင္း ဆံုး အမွန္ ဆံုး ဆိုတဲ့ ဆိုတဲ့
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေပးစြမ္းႏုိ္င္တဲ့ သူဟာအေမဆိုတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ အားႏြဲပါ တယ္ ဆိုတဲ့မိန္းမတစ္
ေယာက္ က လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ပါတယ္။ အသည္းငယ္တယ္ အား ႏြဲတယ္ဆိုတာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္
၏ အရည္ အခ်င္း ျဖစ္ ေကာင္း ျဖစ္ပါ လိမ့္မယ္ ဒါေပမယ့္ အေမတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ အေမဟာ
တ ေလာ က လံုး တြင္ အခိုင္မာဆံုး ေတာင္ တန္းၾကီးျဖစ္သြား ပါေတာ့တယ္။


အေမဆီမွာ သိပ္ခ်ိဳတဲ့ သၾကားလံုးတို႔ရွိတယ္ ။ အဲဒီ သၾကားလံုးေတြ အရည္ေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ စကားလံုးေတြ
ကို အေမက ေျပာ တတ္တယ္။ အေမဟာ ရွိတ္စပီးယား အသည္းနလံုးထက္ သာလြန္တဲ့ ကဗ်ာအတတ္တို
တတ္ကၽြမ္းတယ္ အေမေျပာတဲ့ ပံုျပင္ ေလာက္ ဘယ္ပံုျပင္မွ မေကာင္းတတ္ပါဘူး။ အေမဆီမွာ တဆာဆာ
ေအာ္ငိုေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကို တခဏခ်င္း အငို တိတ္ ေစတဲ့ ေဆးတစ္မ်ိဳးရွိတယ္။ အေမဆီမွာ အ
ဟာရမ်ိဳးစံုကို တီတြင္ခ်က္ျပဳတ္ႏုိင္တဲ့ လက္တစ္ေခ်ာင္းရယ္ ေႏြးေထြး စြာ ေပြ႔ခ်ီထား တတ္တဲ့ လက္တစ္
ေခ်ာင္းရယ္ အလံုျခံဳဆံုး ရင္ခြင္တစ္ခုရယ္ အဲဒီအရ ာမ်ားသည္ အေမကို အေမ ျဖစ္ေသာ အေမ ပိုင္းဆုိင္
ေသာ အရာမ်ားျဖစ္ပါတယ္။

ရူးသြပ္ေနေသာ စိတ္မနံ႔သည့္ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ သူ႔ရင္ေသြးကို သူမသိေသာ မသိစိတ္ျဖင့္ ျပဳစုေစာင့္
ေရွာက္ တတ္ပါ သည္။ ေကၽြးေမြး တတ္ပါသည္။ ဘ၀ေပးမေကာင္းေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ သူသား
သမီမ်ားအေပၚ သူ၏ဘ၀ျဖင့္ အေလွ်ာ္ အစား ျပဳကာ မတတ္သိေသာ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုျဖင့္ အသက္ဆက္
ေစပါသည္။ သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာ အတြက္ မိမိကိုယ္ကို စေတးခံ ကၽြမ္းေလာင္းခံေနေသာ အေမ၏
မ်က္နွာ စြာကို ေစ်းတန္း တစ္ေလွ်ာက္ျမင္ေတႏုိင္ပါသည္။ သူဆင္းရဲမတစ္ေယာက္သည္ ရြာစဥ္တေလွ်ာက္
ေတာင္းရမ္းကာ ေတာင္းရမ္း ေကၽြးႏုိင္ၾကပါသည္။ မိခင္ ပစ္သြားတဲ့ သားသမီးေလာက္ ေလာကမွာ မ်က္နွာ
ငယ္တာရွိပါအံုးမလား ``အမိမဲ့သား ေရနညး္ငါးတဲ့´´ မိမိရင္မွ ဆင္းေသာ သားသမီးကို စြန္႔ျပစ္ရက္
တဲ့မိန္းမမ်ိဳးလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီမိန္းမသည္ အေမမဟုတ ္ေသးလုိ စြန္ပစ္ႏုိင္တဲ့ စြန္ရက္ေလတဲ့ နလံုး
သားျဖစ္ ေနေသးလိုပါ။ အေမတစ္ေယာက္ အျဖစ္ မတိုက္တန္လုိ ေရွာင္ေျပးသြား ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္ ။
ကေလးေမြးတုိင္း အေမမဟုတ္ေသးပါဘူး။ အေမဟာ ဘယ္ေတာ့မွ သူရင္ေသြးကို စြန္႔လိ္မ့္မယ္မထင္ပါဘူး။
ေလာကနီ ယာမ တစ္ခုအျဖစ္ ေညာင္ ပင္ ၾကီး ေအာက္မွာ ေညာင္ပင္းေသးေသးေတြ ေပါက္တတ္တယ္။
ေခြးမေဘးပတ္လည္း မွာ ေခြးသား ေလးေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္း ေနတယ္။ အေမေတြ ေဘးမွာ အေမကို
က်ီစား ေဆာ့ေနေသာ ကေလးမ်ား၊ ငို္ယိုေနေသာ ကေလး မ်ား ၊ အေမ့ရင္ထဲ တိုးေခြ ေနေသာ
ကေလးမ်ားျဖင့္အေမ တစ္ေယာက္အသြင္ကို ေဖာ္ေဆာင္လိုေနပါတယ္။

ခ်စ္တတ္ေသာ အေမျဖစ္ေစ ၾကမ္းတမ္းေသာ အေမျဖစ္ေစ သိမ့္ေမြေသာ အေမျဖစ္ေစ ဆင္းရဲေစ ခ်မ္းသာ
ေစ မိသားစု၏ ပင္မေသြးေၾကာဟာ အေမသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အေမေၾကာင့္ မိသားစုကို ျပည့္စံုေစတယ္ ။
ေလာကကို ခ်စ္တတ္ ေစတယ္။ အေမတစ္ေယာက္ ဖန္ဆင္းေပးတဲ့ ကမာၻေလးက အျမဲသာယာလုိ
ေနပါတယ္။ အေမ၏ ေမတာၱကို ေမွာ္ လို တင္းစားရင္ အေမ တတ္ေသာ ေမွာ္အတတ္သည္ က်မတို႔
မသိေသာ မသိႏုိင္ေသာ အရာမ်ားထဲ အထူးျခားႏွင့္ အလွဆံုးျဖစ္ပါလိမ့္။

က်မျမင္ကြင္းထဲကို မိသားစုတစ္စု တစ္ျဖည္းျဖည္း ေလွ်ာက္လွမ္းလာေနတယ္ ။ ထူးျခားတဲ့ မိသားစု
အသြင္မို႔ က်မ မ်က္ လံုး မ်ားကို တြယ္ကပ္ထားလုိက္တယ္။ တည္ျငိမ္တဲ့ အေဖျဖစ္သူက ၀ကစ္ကစ္
မိန္ကေလးတစ္ေယာက္ကို ကိုင္ရင္ လွမ္း ေလွ်က္ လာသလို စိတ္ပုတီးကိုလည္း လက္တစ္ဖက္တြင္
မွတ္၍ေနပါသည္။ သားေလးကို တြန္းလွည္းေပၚတင္းရင္ တြန္းလာ တဲ့ အမိ်ဳး သမီး မ်က္ႏွာ မွာ
ဘာမေရာင္အစြန္းမွ မရွိဘဲ တစ္ကယ္မိခင္တစ္ေယာက္၏ မ်က္နွာ တစ္ခုျဖင့္ ၾကယ္လင္လုိ ေနပါ
တယ္။ က်မ ေတြး လုိက္မိတယ္ ဒီအမ်ိဳးသမီး ကိုယ္အ၀တ္အစားေတာင္ ကိုယ္တုိင္မွ ၀ယ္၀တ္ပါ
့မလား သူေယာက်ၤား ၾကိဳက္တာ ေရႊြး၀တ္ မယ္ ထင္တယ္ လို႔ က်မေတြးေနတံုး . အဲဒီအမ်ိဳးသမီး ပစၥည္းတစ္ခုေပၚအာရံုေရာက္ကာ ေနာက္က်က်န္ခဲ့တယ္ ။ က်မမ်က္လံုးက အမ်ိဳးသမီး ဆီေရာက္ေနတံုး
ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိတဲ့ ကေလးမေလးက အေဖလက္ကို ကိုင္းရင္ ၀ါးလံုးကြဲ ေအာ္ငို ပါ ေလ
ေတာ့တယ္။ က်မ မ်က္လံုးေကာင္းမေလးဆီေရာက္သြားေတာ့ ေအာ္ငိုေနတဲ့ သမီးေလးကို စိတ္က
သီကေအာင့္ မ်က္နွာ ျဖင့္ ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိတဲ့ သမီးကေလးကို သူ႔အေဖစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
လူသူၾကားထဲ ထေအာ္တဲ့ သမီးကေလးကို အေဖ ျဖစ္ သူ စိတ္တုိသြားေနတာ မ်က္ႏွာေပၚ
အထင္သား ေပၚလြင္လိုေနပါတယ္။ ကေလးေအာ္သံေၾကာင့္ တံုးခါသြားတဲ့ ကိုယ္ျပည့္ျပည့္ကို
လွ်ပ္စီးထက္လ်င္ျမန္တဲ့ စိတ္ျဖင့္ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာေသာ အေမျဖစ္သူသည္ ဘာစကားမွ
မေျပာဘဲ မ်က္လံုးျဖင့္သာ သူ႔ ေယာက်ၤာျဖစ္သူကို ေမးျမန္ပါတယ္။ ဘ ာအေျဖမွလညး္ မ
ေစာင့္ဘဲ ကေလးျဖစ္သူကို ခ်ီကာ ဟိုေ၀းေ၀းကေလးကို ထြက္ သြားပါတယ္။ သူရင္ဘတ္ထဲ
စကားတိုးတုိးေလးေတြ ေျပာေနပါတယ္။ တစ္ခ်က္ေလာက္နမ္းကား ရင္ဘတ္မွာ ကတ္ ထား
ျပန္ပါတယ္။ စကားတုိးတိုးေလးေတြ ထပ္ေျပာကာ ေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကေလး
အငိုတိတ္လားပါ တယ္ ။ ေနာက္ထပ္စကားတုိးတုိးေလးေျပာလုိက္ေတာ့ ကေလးမေလး
လုိက္ရယ္သလို အေမျဖစ္သူကလည္း ရယ္လိုက္ ပါတယ္။ ခဏ ေန ေတာ ကေလးမေလး
မ်က္နာ ေကာင္ကင္လုိ ၾကည္လင္လုိလာပါတယ္။ မၾကာပါဘူး ကေလးမေလး ထိုင္ရာက ထကာ
ခံုဆြဆြ လုပ္ ေနပါတယ္။ အေဖျဖစ္သူကေတာ့ တြန္းလွည္းေလးးကို တြန္းကာ ထြက္သြားတယ္ ။
အေမက သမီးနွင့္ အတူ တူ ေနာက္က လိုက္ လာပါေတာ့ တယ္။ က်မေရွ႕ က ကေလးမေလး
ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတံုး ကေလးမေလး သီခ်င္းဆုိကာ ကိုယ္ လႈပ္ရင္ ျဖတ္ သြားပံုကို
က်မမ်က္၀န္းထဲ မွာ စြဲထင္က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုမ်ား ဒီကေလးစိတ္ကို ေျပာင္းေပး လုိက္ပါလိမ့္
က်မ အေတြး ျဖင့္ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္။ အေမေတြ ပိုင္ေသာ ေမွာ္လက္သည္
သိပ္ကိုထူးဆန္းေသာ အတတ္ပညာတစ္မ်ိဳးဟုသာ ေတြးရင္ က်မက်န္ေနခဲ့သည္။

မယ္မဒီ